Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: νέα επίθεση στα εργασιακά.

11452 11451

Το πακέτο της δεύτερης «αξιολόγησης» που φέρνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θεωρεί ως βάση όλο το αντιλαϊκό υπόβαθρο που έχει δημιουργήσει μαζί με τις προηγούμενες κυβερνήσεις και προσθέτει νέα μέτρα, επικεντρώνοντας την επίθεση στα Εργασιακά. Η ανεμπόδιστη εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων που έχουν ψηφιστεί το προηγούμενο διάστημα, τα μέτρα των τελευταίων προαπαιτούμενων της πρώτης «αξιολόγησης», αλλά και εκείνων που τώρα δρομολογούνται, περιέχονται από την κυβέρνηση στους όρους της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Η εργατική τάξη και οι οργανώσεις της πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Χρειάζεται δυνατή παρέμβαση στις εξελίξεις, να μπει στο κέντρο της πάλης η επιθετική διεκδίκηση αιτημάτων, που θα συνδέουν την πάλη για την αναπλήρωση των απωλειών και των πληγμάτων που έχουν δεχτεί συνολικά οι εργαζόμενοι σε δικαιώματα και κατακτήσεις μαζί με αιτήματα που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης.

Εξετάζουμε το σχέδιο της επίθεσης σε κάθε κλάδο, κάθε χώρο εργασίας, της τακτικής και των συνθημάτων που πρέπει να μπουν μπροστά σε αυτήν τη μάχη. Μελετάμε προσεκτικά τη στρατηγική του ταξικού αντίπαλου και των συμμάχων των.

Δεν πρόκειται για μια επιμέρους δραστηριότητα, αλλά για υποδομή και έναρξη για μακροχρόνιο αγώνα. Δεν είναι μια κινητοποίηση δυνάμεων με μόνο στόχο την απόκρουση των απανωτών αντιλαϊκών μέτρων, αλλά μια πρωτοβουλία που ακουμπά την καρδιά της εργατικής τάξης, το πώς ζει και εργάζεται, τους όρους εργασίας, που μας φέρνει μέτωπο με μέτωπο με τα αφεντικά και βάζει για διεκδίκηση το πώς πρέπει να ζούμε και να εργαζόμαστε σήμερα, το οποίο συμπυκνώνεται στο σύνθημα: «Απαιτούμε δικαιώματα στην εργασία και τη ζωή με βάση την εποχή μας, τον 21ο αιώνα, τις σύγχρονες ανάγκες».

Υπάρχουν αρκετές δυνατότητες για διεύρυνση αυτής της πρωτοβουλίας. Τα σωματεία, που ήδη έχουν πάρει απόφαση σε κάθε κλάδο, να πάρουν ευθύνη ώστε να δυναμώσει το κλαδικό μέτωπο για την επαναφορά και την υπογραφή κλαδικών ΣΣΕ. Ειδικά τα σωματεία που βρίσκονται στη δύναμη του ΠΑΜΕ πρέπει να αναλάβουν ιδιαίτερη ευθύνη στο συντονισμό, στο άνοιγμα της συζήτησης. Να μη μείνουν στην τυπική και απρόσωπη πρόσκληση πίσω από ένα mail, ένα fax, αλλά να επιζητηθεί η άμεση επαφή, η ζωντανή κουβέντα με προέδρους, με μέλη ΔΣ σωματείων και κυρίως το άνοιγμα της συζήτησης στους χώρους δουλειάς.

Η μόνη δύναμη που μπορεί να φρενάρει την καπιταλιστική βαρβαρότητα είναι η εργατική τάξη μαζί με τους φυσικούς της συμμάχους. Με αγώνες σκληρούς, ταξικούς που θα σπάνε τα δεσμά της εκμετάλλευσης και με τόλμη θα ανοίγουν τους δρόμους του μέλλοντος. Αγώνες που θα διεκδικούν έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, μια κοινωνία που τον πλούτο της θα τον καρπώνονται αυτοί που τον παράγουν.