Καπιταλιστική ανάπτυξη: μονόδρομος για το κεφάλαιο.

Το κυνήγι της καπιταλιστικής ανάπτυξης πάει χέρι- χέρι με το ξεδίπλωμα όλης της γκάμας της αντιλαϊκής επίθεσης. Η πραγματικότητα δε χωρά παρερμηνείες και πρέπει να ειπωθεί καθαρά: Η ανάπτυξη για την οποία πασχίζει η συγκυβέρνηση θα είναι ανάπτυξη για τους λίγους, ανάπτυξη για το κεφάλαιο, που έχει σήμερα και την πραγματική εξουσία στα χέρια του. Δεν υπάρχει αυτό το νέο εφεύρημα του ΣΥΡΙΖΑ, η «δίκαιη» καπιταλιστική ανάπτυξη, αφού όσο υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι, η ανάπτυξη θα είναι άδικη για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία.

Για τους φτωχούς αγρότες και αυτοαπασχολούμενους, σημαίνει διόγκωση των πιέσεων, επιτάχυνση της καταστροφής για πολλούς από αυτούς, ένταση της δυσκολίας να αντέξουν στον ανταγωνισμό, για να συγκεντρωθεί η εμπορική – παραγωγική δραστηριότητα σε λιγότερα και πιο ισχυρά μονοπώλια, αλλιώς δεν εξασφαλίζεται η διευρυμένη αναπαραγωγή των κερδών τους.

Για τη νεολαία των εργατικών – λαϊκών στρωμάτων, που είναι στο σχολείο ή σπουδάζει, η ανάπτυξη αυτή σημαίνει ένταση της ανασφάλειας, των φραγμών στη μόρφωση, μεγαλύτερα εμπόδια να εργαστούν σε αυτό που σπούδασαν.

Για τους συνταξιούχους, η ανάπτυξη σημαίνει τσεκούρι διαρκείας στις συντάξεις και τις προνοιακές παροχές, αφού αυτές πάντα θα αντιπαραβάλλονται με τις «αντοχές της οικονομίας», δηλαδή με τη μη διατάραξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, την εξασφάλιση πόρων για τη χρηματοδότηση του κεφαλαίου.

Για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τον κλάδο που εργάζονται, η ανάπτυξη για την οποία παλεύει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και περιλαμβάνει ως στρατηγικό σημείο της τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της Ελλάδας, σημαίνει πιο βαθιά εμπλοκή σε θανάσιμους κινδύνους. Σημαίνει έντονη παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, με τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να γίνονται σημαιοφόροι στη στρατιωτική του δράση στην ευρύτερη περιοχή.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη, λοιπόν, είναι μονόδρομος μόνο για το κεφάλαιο. Για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, ο δρόμος που πρέπει να βαδίσουν βρίσκεται στον αντίποδα. Στην πάλη για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων εργατικών – λαϊκών αναγκών, σύμφωνα με τις δυνατότητες που παρέχει η εξέλιξη της τεχνολογίας και της παραγωγής. Προϋπόθεση είναι να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα και να περάσει στην αντεπίθεση, να μπουν νέες δυνάμεις, να ζωντανέψουν τα σωματεία, οι Επιτροπές Αγώνα, να αναπτυχθεί η πάλη σε κάθε χώρο δουλειάς και σε κάθε κλάδο. Να μπουν στην άκρη οι κάλπικοι διαχωρισμοί και όλοι οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες να ενωθούν και αλλάζοντας τους συσχετισμούς να αποκτήσουν κοινό βηματισμό, μέσα από μια μεγάλη Κοινωνική Συμμαχία ενάντια στον καπιταλισμό και τα μονοπώλια.