Η συζήτηση στη βουλή την περασμένη εβδομάδα του «αναπτυξιακού» νομοσχεδίου έδωσε για μια ακόμα φορά παραπάνω από πολλές επιβεβαιώσεις για αυτό που ακούστηκε τόσο γλαφυρά στη Βουλή από την Ντ. Μπακογιάννη: «Έχουμε ενδεχομένως (…) διαφορετικές προσεγγίσεις σε επιμέρους θέματα, συμφωνούμε όμως όλοι στον κεντρικό στόχο».
Και ο «κεντρικός αυτός στόχος» δεν είναι άλλος από τη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας και την προσέλκυση κεφαλαίων και «επενδύσεων» στην καπιταλιστική οικονομία, στόχος που, όπως για μια ακόμα φορά επιβεβαιώνεται και από το πολυνομοσχέδιο, περνάει απαραίτητα μέσα από το τσάκισμα των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, την ένταση της εκμετάλλευσης, τη «σιγή νεκροταφείου» στα γκέτο της εργοδοσίας. Και βέβαια τα νέα απίθανα προνόμια και «διευκολύνσεις» στους επιχειρηματικούς ομίλους, στα «πόδια» των οποίων πέφτουν και τα τελευταία «φύλλα συκής» που είχαν απομείνει σε ό,τι αφορά την ασφάλεια των εργαζομένων, την υγεία του λαού, την προστασία του περιβάλλοντος.
Αυτός είναι λοιπόν ο «κεντρικός στόχος», αλλά σίγουρα δεν αρκεί. Πρέπει, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο ΣΕΒ στο υπόμνημα που κατέθεσε στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο, «να αποτελέσει έναν εθνικό στρατηγικό στόχο χωρίς εκπτώσεις».
Καλά δηλαδή τα αντεργατικά μέτρα, ακόμα πολυτιμότερο όμως είναι οι εργαζόμενοι να κατεβάσουν κι άλλο τον πήχη των απαιτήσεων, να στρατευτούν στην «εθνική» προσπάθεια του κεφαλαίου, στηρίζοντας τις προσδοκίες τους για μια καλύτερη ζωή όχι στον δικό τους αγώνα για δουλειά και ζωή με σύγχρονα δικαιώματα, αλλά στο στόχο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που τους καταδικάζει στη φτώχεια και την εκμετάλλευση. Όσα παραμύθια περί «δίκαιης ανάπτυξης» ή «ανάπτυξης για όλους» κι αν επιστρατεύσουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι αν εμφανίσουν το μαύρο άσπρο για να στρατεύσουν τα εργατικά – λαϊκά στρώματα στους κοινούς τους στόχους, όσες στημένες παραστάσεις με μοιρασμένους ρόλους κι αν ανεβάσουν, ένα πράγμα δεν μπορούν να αλλάξουν: Ότι τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού δεν «συναντιούνται» πουθενά με αυτά του κεφαλαίου.
Τα μεγάλα συλλαλητήρια της περασμένης Πέμπτης σε όλη την Ελλάδα, οι απεργιακές μάχες που έδωσαν όλο το προηγούμενο διάστημα χιλιάδες εργαζόμενοι, στέλνουν το μήνυμα: Ο αγώνας δεν τελειώνει, αλλά ξεκινά. Στην πράξη το εργατικό – λαϊκό κίνημα θα καταργήσει όλους τους αντεργατικούς, αντιλαϊκούς νόμους αυτής και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Με παρακαταθήκη τις πολύτιμες αυτές μάχες, με τη σημαία των δικών τους αναγκών, οι εργαζόμενοι θα περάσουν στην αντεπίθεση. #
