Σε βαθιά θλίψη το τελευταίο αντίο στον σύντροφο Σταύρο Σκοπελίτη.

Αγρότες και εργάτες από τα χωριά και την πόλη του νησιού του, αψηφώντας τον χιονιά, τον τίμησαν με την παρουσία τους για τον τελευταίο αποχαιρετισμό.

Παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπία της Τομεακής Επιτροπής Λέσβου του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον γραμματέα της Βασίλη Αμπελογιάννη, του Τομεακού Συμβούλιου Λέσβου της ΚΝΕ, με επικεφαλής τον γραμματέα του Δημήτρη Ευσταθίου, και εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ η βουλευτίνα του νομού Μαρία Κομνηνάκα.

Ακόμα αντιπροσωπία της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου και του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου.

Παραβρέθηκαν οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» του Δήμου Μυτιλήνης και του Δήμου Δυτικής Λέσβου, ο περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Κώστας Μουτζούρης και ο αντιπεριφερειάρχης Παναγιώτης Χριστόφας.

Αποσπάσματα από τον επικήδειο που εκφώνησε εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ και της Τομεακής Επιτροπής Λέσβου του ΚΚΕ η βουλευτίνα Μαρία Κομνηνάκα.

«Αγαπημένε μας σύντροφε Σταύρο, σου απευθύνουμε σήμερα το στερνό αντίο εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ και της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας, που οι συνθήκες του καιρού δεν τους επέτρεψαν να βρεθούνε εδώ όπως το ήθελαν και εκ μέρους της ΤΕ Λέσβου του ΚΚΕ, στην οποία προσέφερες τη δράση και την πείρα σου ως το τέλος, αψηφώντας ακόμα και τις δυσκολίες που η αρρώστια σου δημιούργησε.

Με βαθιά θλίψη το Κόμμα σου σήμερα σε αποχαιρετά.

Με θλίψη αλλά συνάμα με τιμή, γιατί η αλύγιστη δράση σου και η σεμνότητα που χαρακτήριζε την ακούραστη προσφορά σου στους αγώνες για τα δίκια της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, του λαϊκού κόσμου του νησιού, κοσμεί επάξια την ιδιότητα του κομμουνιστή, που με αφοσίωση υπηρέτησες ως το τέλος της ζωής σου.

…Αυτό το δρόμο εξάλλου γνώρισε ο σ. Σταύρος κι απ’ την ίδια την οικογένειά του. Για όλους εμάς αυτή η ασυμβίβαστη ζωή του συντρόφου μας Σταύρου, ήταν αληθινό σχολειό, πλέρια γνώση. Ιδίως για τα νεότερα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, που με μεγάλη έγνοια φρόντιζε πάντα να μας ενθαρρύνει.

Για τη δική του νιότη, που μοιράστηκε ανάμεσα στους αγώνες, τις διώξεις και την εξορία, μιλούσε λίγο, κι αυτό όχι δείχνοντας το δικό του μπόι, αλλά για να μας μάθει πώς στέκει ολόρθος ο άνθρωπος, όταν τη δύναμη την αντλεί από το δίκιο του αγώνα. Δίκιο πιο ισχυρό από το μένος των διωκτών του.

Τον αγώνα που έδωσε από τα πιο διαφορετικά μετερίζια, υπερασπιζόμενος τα δίκια της εργατικής τάξης, των αγροτών του μόχθου, του λαού της Λέσβου, των νησιωτών, που μ’ αφοσίωση υπηρέτησε ως το τέλος της ζωής του.

Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος και της ΤΕ Λέσβου του ΚΚΕ, ευχόμαστε τα πιο ειλικρινή συλλυπητήρια στη σύζυγό του Εριφύλη και στα παιδιά του, το σύντροφο Γιώργο και την Άννα.

Τους υποσχόμαστε πως ο σύντροφός μας θα είναι πάντα παρών στους αγώνες που έρχονται να μας συμβουλεύει με την ήρεμη φωνή του και την τεράστια πείρα του για τα επόμενα βήματά μας.

Καλό κατευόδιο σύντροφε Σταύρο».

Αποσπάσματα από τον επικήδειο που εκφώνησε ο Δημήτρης Καραγιάννης εκ μέρους της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου:

«Σύντροφε Σταύρο, όταν έμαθα την είδηση του θανάτου σου είπα όχι δεν θα λυγίσω, γιατί δεν αρμόζει η θλίψη για άνθρωπο που στάθηκε παλικάρι σε όλη του την ζωή.

Λύγισαν, όμως τα πόδια μου όταν έμαθα ότι θα είμαι αυτός που εκ μέρους της μικρομεσαίας αγροτιάς θα σου απευθύνω το τελευταίο αντίο, γιατί το θεωρώ σαν την μεγαλύτερη τιμή που μου έχει γίνει στην ζωή μου μέχρι σήμερα. Γιατί, πως μπορεί ένας θνητός να αποχαιρετά έναν αθάνατο;

Σύντροφε Σταύρο, σε όλη σου την ζωή στάθηκες όρθιος, αλύγιστος, βράχος στα ιδανικά του σοσιαλισμού- κομμουνισμού. Πάλεψες για να αλλάξει τούτος εδώ ο κόσμος, να γίνει καλύτερος. Έκανες το χρέος σου, απέναντι στην φτωχή αγροτιά μαχόμενος για χρόνια στην πρώτη γραμμή και σαν πρόεδρος της ΣΕΑ και σαν μέλος την πανελλαδικής επιτροπής της ΠΑΣΥ, αλλά και σαν καθοδηγητής στον αγώνα για την ανασυγκρότηση του αγροτικού κινήματος, την ενίσχυση των αγροτικών συλλόγων, την δημιουργία Ομοσπονδίας στο νησί , για την ανάγκη ενίσχυσης της κοινωνικής συμμαχίας.

Σύντροφε Σταύρο, όλους εμάς τους λίγο μικρότερους μας πήρες από το χέρι, με πήρες από το χέρι και σαν σύντροφος, σαν καθοδηγητής, σαν πατέρας μας, σαν πατέρας μου και μέσα από την δράση σου, την στάση σου, τις φιλοσοφικές σου συζητήσεις, τις ιστορίες από τα νεανικά σου χρόνια και την εξορία μας δίδαξες πως είναι να δίνεις τα πάντα για τον λαό χωρίς να περιμένεις κανένα προσωπικό αντάλλαγμα.

Σύντροφε Σταύρο, κέρδισες επάξια τον τίτλο του λαϊκού ηγέτη και αγωνιστή, με τις χιλιάδες περιοδείες, ομιλίες, συζητήσεις στα καφενεία. Αναγνώρισαν την αξία σου ακόμα και οι πολιτικοί μας αντίπαλοι.

Μπήκες στην καρδιά κάθε φτωχού, λαϊκού ανθρώπου με αποτέλεσμα σε όλο το νησί να σε αποκαλούν με το μικρό σου όνομα : Σταύρο!

Σύντροφε, λέει ο σοφός λαός ότι ο άνθρωπος δεν φεύγει από την ζωή με τον φυσικό του θάνατο, αλλά φεύγει όταν ξεχαστεί από αυτούς που αφήνει πίσω του.

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Σύντροφε, θα ζεις για πάντα στην καρδιά και στην ψυχή μας. Θα είσαι μαζί μας στους αγώνες, στις κινητοποιήσεις, στα συλλαλητήρια. Θα είσαι μαζί μας σε κάθε αγώνα των λαϊκών στρωμάτων, της λαϊκής συμμαχίας μέχρι την τελική δικαίωση. ΑΘΑΝΑΤΟΣ!»

Συλλυπητήρια έστειλαν η Τομεακή Επιτροπή Χίου του ΚΚΕ, ο δήμαρχος Μυτιλήνης Στρατής Κύτελης, η Ομοσπονδία Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής και ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων & Εξορισθέντων Αντιστασιακών.