Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σε συνέντευξη Τύπου παρουσίασε «το κάλεσμα της ΚΕ του ΚΚΕ για την εκλογική αναμέτρηση του Ιούνη», που κυκλοφόρησε σε ένθετο στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» της 21ης του Μάη. Η Αλέκα Παπαρήγα αφού κάλεσε τον εργαζόμενο λαό στη νέα εκλογική μάχη να δώσει με την ψήφο του δύναμη στο ΚΚΕ, αναφέρθηκε στο κάλεσμα του ΚΚΕ ως εξής:

Απευθυνόμαστε:

• Στους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που με την ψήφο τους και τη στράτευσή τους συνέβαλαν και συμβάλλουν στην πολύμορφη στήριξη του ΚΚΕ που αποτελεί την καθοριστική δύναμη για την οργάνωση της λαϊκής πάλης και αντεπίθεσης.
• Στους εργατοϋπάλληλους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα που για πολλά χρόνια ψήφιζαν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να προβληματιστούν με βάση και τα νέα δεδομένα.
• Σε εκείνους που έκαναν ήδη το πρώτο βήμα απεγκλωβισμού από την κινδυνολογία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και δεν πρέπει να το αφήσουν μετέωρο.
• Στους εργατοϋπάλληλους και αυτοαπασχολούμενους στην πόλη και στην ύπαιθρο, στις γυναίκες και τους νέους, τις νέες που γνωρίζουν την προσφορά του ΚΚΕ, αλλά έδωσαν την ψήφο σε άλλο κόμμα που υποσχέθηκε ότι υπάρχει ελπίδα για άμεση και εύκολη κυβερνητική λύση.
• Σε όλους εκείνους που αισθάνονται αριστεροί, ριζοσπάστες, που από την πείρα τους ξέρουν τι σημαίνει ανάληψη ευθύνης σε κυβέρνηση διαχείρισης, τι σημαίνει «κυβερνώσα αριστερά». Οτι ο «ευρωμονόδρομος» δε χωρά καμία φιλεργατική, φιλολαϊκή πολιτική. Φιλολαϊκή πολιτική και σεβασμός της λαϊκής κυριαρχίας δε χωρά μέσα στην ΕΕ και με υπόκλιση στο ΝΑΤΟ.

Είπε ταυτόχρονα ότι πρέπει να σκεφθούν σοβαρά οι εργαζόμενοι που υποφέρουν και δεν αντέχουν ούτε να μείνουν όπως είναι σήμερα ούτε να δεχθούν κατακέφαλα νέα μέτρα, γιατί το ΚΚΕ δε μετέχει σε μια κυβέρνηση διαχείρισης σε βάρος του λαού. Από τη συμφωνία μας για συμμετοχή, είπε, θα οδηγούμαστε να δώσουμε ένα γερό χαστούκι στο ρωμαλέο κίνημα αντίστασης και ανυπακοής, δηλαδή στο κίνημα που τιμώρησε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που μπήκε εμπόδιο σε ακόμα χειρότερα μέτρα. Το ΚΚΕ θα συμμετέχει σε διακυβέρνηση που την εξουσία θα έχει ο λαός. Παλεύει για να αναδείξει ο λαός με εμπροσθοφυλακή την κοινωνικοπολιτική συμμαχία της εργατικής τάξης και των αυτοαπασχολουμένων στην πόλη και στην ύπαιθρο, με συνειδητή του οργάνωση, συμμετοχή και θέληση: Τη διακυβέρνηση της λαϊκής εξουσίας. Αυτή η κυβέρνηση αξίζει στο λαό.”

Ολόκληρο το κάλεσμα της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:

Εργαζόμενοι μισθωτοί, άνεργοι και συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματοβιοτέχνες, έμποροι, επαγγελματίες, αγρότες, νέοι και νέες, γυναίκες.

Χαιρετίζουμε τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, που, με την ψήφο τους και τη στράτευσή τους, συνέβαλαν και συμβάλλουν στην πολύμορφη στήριξη του ΚΚΕ, που αποτελεί την καθοριστική δύναμη για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης.

Καλούμε ιδιαίτερα τους εργατοϋπάλληλους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα που, για πολλά χρόνια, ψήφιζαν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να προβληματιστούν με βάση και τα νέα δεδομένα.

Καλούμε όλους εσάς, που κάνατε ήδη το πρώτο βήμα απεγκλωβισμού από την κινδυνολογία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, να μην αφήσετε αυτό το βήμα μετέωρο.

Απευθυνόμαστε σε εσάς, που γνωρίζετε την προσφορά του ΚΚΕ, αλλά δώσατε την ψήφο σας σε άλλο κόμμα, που υποσχέθηκε ότι υπάρχει ελπίδα για άμεση και εύκολη κυβερνητική λύση.

Απευθυνόμαστε σε εσάς, που αισθάνεστε αριστεροί, ριζοσπάστες, που η πείρα σας δείχνει ότι ο ευρωμονόδρομος δε χωρά φιλεργατική, φιλολαϊκή πολιτική. Φιλολαϊκή πολιτική και σεβασμός της λαϊκής κυριαρχίας δε χωρά μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και με υπόκλιση στο ΝΑΤΟ.

Ανεξάρτητα από τις διαφορές που έχετε με το ΚΚΕ, μπορείτε να σκεφτείτε με ψυχραιμία τι σημαίνει ανάληψη ευθύνης σε κυβέρνηση διαχείρισης, τι σημαίνει «κυβερνώσα αριστερά». Σημαίνει ότι τα προβλήματα του λαού δε θα λυθούν, θα χειροτερέψουν, καθώς η κρίση στην Ευρωζώνη βαθαίνει και γίνεται ακόμα πιο δύσκολη η διαχείριση των καθημερινών προβλημάτων των εργαζομένων μέσα σ’ αυτήν, στο οικονομικό έδαφος των μονοπωλίων.

Αντισταθείτε στη λογική του μικρότερου κακού, της υποχώρησης, της μείωσης των απαιτήσεων στο όνομα του ρεαλισμού.

Να αψηφήσετε τα παλιά και νέα παραπλανητικά διλήμματα, που αποβλέπουν να παραδοθεί αμαχητί ο ελληνικός λαός στην προσπάθεια αναπαλαίωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού, για να παρεμποδιστεί η αναγέννηση και γιγάντωση του εργατικού, λαϊκού ρεύματος αντεπίθεσης, που διεκδικεί φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση, φιλολαϊκή ανάπτυξη.

Μην ταλαντεύεστε μπροστά στα ηττοπαθή κηρύγματα ότι ο λαός δεν έχει ελπίδα να νικήσει. Αυτή η λογική θα σας οδηγήσει σε ήττα και νέα βάσανα ΣΗΜΕΡΑ.

Σας καλούμε να βγάλετε συμπεράσματα από το παιχνίδι που παίχτηκε στις πλάτες των εργαζομένων κατά τη διάρκεια των διερευνητικών εντολών και τη συγκρότηση εκλογικής υπηρεσιακής κυβέρνησης. Σ’ αυτό το μικρό χρονικό διάστημα, βγήκαν στην επιφάνεια πολλά αποκαλυπτικά στοιχεία, που δε φαίνονταν τόσο και σε τέτοια έκταση τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα στην προηγούμενη εκλογική περίοδο. Κύριος σκοπός των πρωταγωνιστών των διερευνητικών εντολών ήταν η μαζική παραπλάνηση του λαού. Τα ευρωενωσιακά κόμματα κάθε απόχρωσης επιδιώκουν να τον εγκλωβίσουν στη λαϊκή φτώχεια για την εξασφάλιση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο δρόμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με το σημερινό ή κάποιο τροποποιημένο Σύμφωνό της, αν βαθύνει η κρίση στην Ευρωζώνη, σημαίνει σχετική και απόλυτη εξαθλίωση, ανεργία, καταπίεση, μόνιμη ανασφάλεια. Κανένα νέο Σύμφωνο, κανένα νέο Μνημόνιο ή νέα Δανειακή Συμφωνία δε θα έρθει σε αντιπαράθεση με το στρατηγικό στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Ανταγωνιστικότητα – επιχειρηματικότητα – κερδοφορία που εξυπηρετείται από την πιο βάρβαρη εκμετάλλευση των εργαζομένων. Αυτά τα σενάρια πρέπει να τα αντιμετωπίσει έγκαιρα ο λαός, με παλλαϊκό κίνημα ριζωμένο στους τόπους δουλειάς, στα γραφεία, στις πόλεις και τα χωριά. Εδώ κρίνεται, αν ο λαός θα αποσπάσει παραχωρήσεις, αν τελικά θα νικήσει. Χωρίς ενισχυμένο στο κίνημα και στη Βουλή ΚΚΕ δε θα είναι αποτελεσματική η λαϊκή αντεπίθεση.

Μονόδρομος για τη λαϊκή ευημερία είναι η ρήξη και με την Ευρωπαϊκή Ενωση και με την κυριαρχία των μονοπωλίων, των καπιταλιστικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα.

ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ

ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΑΣ, ΔΩΣΤΕ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΓΑΝΤΩΘΕΙ Ο ΛΑΪΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ, ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Ζητάνε από το ΚΚΕ να βάλει νερό στο κρασί του, για να βάλει πλάτη στη διαχείριση της κρίσης σε βάρος του λαού. Θέλουν και το ΚΚΕ στην κυβέρνηση, για να μην έχουν αντιπολίτευση, να μην υπάρχει ισχυρό αντίβαρο στην κοινωνία. Το ΚΚΕ δεν έχει δικαίωμα να γίνει το κυβερνητικό άλλοθι για τον αφοπλισμό και τη διάλυση του κινήματος.

Ζητάνε να ακυρώσει ό,τι κατέκτησε: Την ικανότητα αντοχής και αγωνιστικής προσαρμογής σε συνθήκες πισωγυρίσματος του εργατικού κινήματος και της καπιταλιστικής παλινόρθωσης. Να ακυρώσει τη συνέπεια στάσης και δράσης κόντρα στο αντιδραστικό ή αποπροσανατολιστικό ρεύμα, να αρνηθεί την αναζωογόνηση της ελπίδας ότι οι λαοί θα κατακτήσουν την εξουσία.

Δεν υπάρχουν ανώδυνες λύσεις. Ο δρόμος της ρήξης, της σύγκρουσης απαιτεί θυσίες, αυτές όμως οδηγούν στη λαϊκή ευημερία. Ο δρόμος του συμβιβασμού, της υποταγής απαιτεί δίχως τέλος θυσίες, χωρίς θετική προοπτική για το λαό.

ΣΚΕΨΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΑΘΕΡΟ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΚΚΕ

Το ΚΚΕ διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στη δυναμική ανάπτυξη των εργατικών, λαϊκών κινητοποιήσεων, απεργιακών αγώνων, μαζικών συλλαλητηρίων, στην αποκάλυψη του ταξικού χαρακτήρα της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Ο καθένας και η καθεμιά πρέπει να μετρήσουν και το σήμερα και το αύριο, να αναλογιστούν προς τα πού θα πάνε τα πράγματα, αν το λαϊκό κίνημα μετατραπεί σε στήριγμα και χειροκροτητή μιας κυβέρνησης συνεργασίας του ενός ή του άλλου μίγματος αντιλαϊκής πολιτικής. Μη βάζετε πλάτη στην «αριστερή» διαχείριση της μιζέριας.

ΤΟ ΚΚΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΥΠΟΤΑΞΟΥΝ!

ΔΕ ΘΑ ΣΒΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Οι εργαζόμενοι πρέπει να σκεφτούν ότι αυτήν την κρίσιμη ώρα δε θα αλλάξει η ζωή τους με αλλαγή της κυβερνητικής συγχορδίας, αλλά με αντεπίθεση διεκδίκησης και ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής, για ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με γνώμονα την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, που προϋποθέτει ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

Και αυτή τη φορά, είτε η μια είτε η άλλη επιλογή κυβερνητικής διαχείρισης, «δεξιά» ή «αριστερή», κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή, δεν πρόκειται να οδηγήσει σε ανακούφιση του λαού από τα βάρη του Μνημονίου, της Δανειακής Συνθήκης. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, η αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική θα λειτουργήσει ως οδοστρωτήρας, αφού μπροστά μας είναι το ενδεχόμενο της πτώχευσης και της πιο άγριας αντιλαϊκής προσαρμογής.

Ο καυγάς μεταξύ τους είναι άδειο πουκάμισο, αφού στηρίζουν τον ευρωμονόδρομο, τα μονοπώλια, όλο το πλέγμα των δεσμεύσεων της χώρας που απορρέουν από την Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΝΑΤΟ, τη στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ.

Η κεντροδεξιά είναι η δοκιμασμένη αντιλαϊκή λύση, με άξονα τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Δεν αλλάζουν, παρά το μετεκλογικό ελιγμό τους. Στον κεντροδεξιό ελιγμό εντάσσεται και το κόμμα του Καμμένου, «Ανεξάρτητοι Έλληνες». Η κεντροαριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με την προσχώρηση και στελεχών του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή η λεγόμενη «αριστερή» διακυβέρνηση συνεργασίας ούτε θέλει, ούτε μπορεί να οδηγήσει το λαό σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, των ελληνικών και ξένων μονοπωλιακών ομίλων, σε ριζική αντιπαράθεση με τις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ.

Η επιλογή μιας τέτοιας κυβέρνησης γίνεται με άλλο τρόπο επικίνδυνη για το λαό, αφού καλλιεργεί αυταπάτες ότι μέσα στα πλαίσια του συστήματος και χωρίς ανατροπές θα υπάρξει ευημερία. Αντικειμενικά, θα επιβάλει νέα μέτρα, στο όνομα της παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που τον θεωρεί μονόδρομο, της απατηλής αναμονής για αλλαγή της αντιλαϊκής στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ετσι, η σπορά αβάσιμων προσδοκιών στο λαό θα θερίσει τη λαϊκή απογοήτευση, όπως έγινε και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Αποδείχτηκε, για ακόμα μια φορά, ότι ο χώρος του Συνασπισμού/ΣΥΡΙΖΑ είναι δύναμη αφερέγγυα και αναξιόπιστη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ δεν μπορούν και δε θέλουν να σταθούν εμπόδιο σε κάθε μορφής πίεση και εκβιασμό. Σπέρνουν εφησυχασμό ότι οι ηγεσίες τους μπορούν να διαπραγματευτούν, να διεκδικήσουν φιλολαϊκές λύσεις μέσα στα όργανα της λυκοσυμμαχίας, με την πειθώ, τα παρακάλια, χωρίς να συναντήσουν κανέναν αντιπερισπασμό.

Καλλιεργούν σκόπιμα τη λαθεμένη άποψη ότι η οικονομική κρίση οφείλεται στη φιλελεύθερη διαχείριση, συσκοτίζουν την αλήθεια ότι ο λαός ζει την οικονομική κρίση που γεννιέται στα σπλάχνα του καπιταλιστικού συστήματος, ότι η έκταση και το βάθος της σημερινής κρίσης δείχνουν το βάθος της σαπίλας του. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να απαλλαγεί από τις κρίσεις του, όποιο μίγμα διαχείρισης και αν κυριαρχήσει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και δίπλα του η ΔΗΜΑΡ, καθώς και τα άλλα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα, σιωπούν για τους ανταγωνισμούς που αναπτύσσονται στη γειτονική μας περιοχή, στην Ανατολική Μεσόγειο, που εγκυμονούν πολεμικές συγκρούσεις για το μοίρασμα του πλούτου. Δεν αμφισβητούν τη συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, στους επιθετικούς σχεδιασμούς του, από τους οποίους προκύπτουν και νέοι τεράστιοι κίνδυνοι.

Ζητούν την ψήφο, θέλουν να κυβερνήσουν με λευκές σελίδες στα προγράμματά τους.

ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΕΧΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗ ΧΑΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ Η ΕΛΠΙΔΑ!

Από τη στιγμή που η λαϊκή πλειοψηφία δεν έχει ακόμα αποφασίσει την αναγκαστική, από τα πράγματα, αναμέτρηση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, την Ευρωπαϊκή Ενωση, ελπίδα αποτελεί η στήριξη του ΚΚΕ στην κάλπη και η συνάντηση με τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες στους τόπους δουλειάς, στη λαϊκή γειτονιά, στην ύπαιθρο για την αναγέννηση του κινήματος.

Για να υπάρχει μέσα στο λαό και στη Βουλή μαχητική ριζοσπαστική δύναμη αντιπολίτευσης και αντεπίθεσης.

Ισχυρό ΚΚΕ – ΙΣΧΥΡΟ ΛΑΪΚΟ ΑΝΤΙΒΑΡΟ είναι η μόνη επιλογή απέναντι σε οποιαδήποτε κυβέρνηση, στο πολιτικό σύστημα, που μεταμφιεσμένο θέλει να υποτάξει το λαό, να τον αναγκάσει να παραιτηθεί από τις δίκαιες διεκδικήσεις του.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΠΟΛΥ!

ΕΧΟΥΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΟΥΝ ΤΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙ ΠΑΛΕΥΕΙ ΤΟ ΚΚΕ

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ, και τα άλλα αντιμνημονιακά κόμματα, παρά την όποια κριτική μεταξύ τους, έχουν επιλεγεί από την αστική τάξη ως οι ικανότερες δυνάμεις για το ξελάσπωμα του αστικού πολιτικού συστήματος μετά τη μεγάλη φθορά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Έχουν επιλεγεί για τον εγκλωβισμό της ριζοσπαστικής διάθεσης, για την απονεύρωση του λαϊκού παράγοντα και για την εκλογική συρρίκνωση του ΚΚΕ, που είναι βασικός στόχος της αστικής τάξης.

Η επίθεση στο ΚΚΕ γίνεται, γιατί αρνείται να μαντρωθεί σε μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης σε βάρος του λαού και των παραγωγικών αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας.

Για να παρεμποδιστεί ο πρωτοπόρος ρόλος του ΚΚΕ στη συσπείρωση δυνάμεων και στη συμμαχία της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων στην πόλη και στην ύπαιθρο με την ενεργητική συμμετοχή της νεολαίας, των γυναικών.

Για να μειωθεί η πολιτική επιρροή του, να εκβιαστεί και τελικά να μεταλλαχθεί.

Αν το ΚΚΕ, κάθε φορά, πήγαινε με το ρεύμα δε θα υπήρχε εργατικό λαϊκό κίνημα, θα είχε ενσωματωθεί καθολικά.

Καμία πίεση και κανένας κάλπικος εκβιασμός δε θα περάσει!

ΑΦΥΠΝΙΣΗ, ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ, ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

Η ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ ορθώνεται απέναντι στην ιστορική ανευθυνότητα του ΣΥΡΙΖΑ, απέναντι στην προσπάθεια να γίνει συνένοχος σε μια κυβέρνηση διαχείρισης υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων.

Ο λαός δε χρειάζεται το ΚΚΕ στο ρόλο ενός ακόμα υπηρέτη των μονοπωλίων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι χαρακτηριστικά τα ιστορικά παραδείγματα της συμμετοχής των κομμουνιστών στις κεντροαριστερές κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας. Και αυτές οι κυβερνήσεις πήραν αντιλαϊκά μέτρα, χτύπησαν το εργατικό λαϊκό κίνημα, το οδήγησαν σε υποχώρηση.

Το ΚΚΕ έχει την ιστορική ευθύνη να μη γίνει το άλλοθι σε μια κυβέρνηση, που από τώρα είναι ολοφάνερο ότι δεν πρόκειται να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο του λαού, να αντιμετωπίσει τη λιτότητα και την ανεργία, είτε αυτή είναι κεντροδεξιά είτε της κεντροαριστερής – «αριστερής» συνεργασίας.

ΤΩΡΑ, ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΔΥΝΑΤΟ ΤΟ ΚΚΕ!

ΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ σημαίνει ΠΛΗΓΜΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΜΟΝΟΔΡΟΜΟΥ

Ετσι δυναμώνει η εργατική λαϊκή αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα, για να γίνει ο λαός πρωταγωνιστής στις εξελίξεις, που αποτρέπει τα χειρότερα, που διεκδικεί βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, να ανοίξει ο δρόμος, για να βρεθεί ο ίδιος στην εξουσία.

Η δημιουργία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι η άλλη όψη του νομίσματος των εκβιασμών και του εκφοβισμού της «ακυβερνησίας»

Κάθε κυβέρνηση, σε οποιαδήποτε χώρα, δεν αντιμετωπίζει επιλεκτικά 5 – 6 ζητήματα, αλλά όλα τα κρίσιμα ζητήματα, όπως είναι οι γενικότερες δεσμεύσεις από την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ, οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τη στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ. Επομένως, θα κριθεί για τα πάντα.

Η πείρα του κινήματος, των Κομμουνιστικών Κομμάτων στην Ευρώπη έχει δείξει ότι η στρατηγική επιλογή του ευρωμονόδρομου και της συμμετοχής στο ΝΑΤΟ αποτέλεσε έναν από τους ισχυρούς παράγοντες συμμόρφωσης και συμβιβασμού, παραίτησης από την ταξική πάλη και τη ριζική αλλαγή, με τραγικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους.

ΓΚΡΕΜΙΣΤΕ ΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ `Η ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

Με την Ευρωπαϊκή Ενωση και την εξουσία των μονοπωλίων δεν υπάρχει ελπίδα! Περισσότεροι από 24 εκατομμύρια Ευρωπαίοι είναι άνεργοι, 115 εκατομμύρια ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας!

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ

Δεν υπάρχουν κοινές λύσεις που συμφέρουν εργαζόμενο λαό και κεφάλαιο. Δεν υπάρχει πρόοδος και ασφάλεια για το μέλλον χωρίς αντιπαράθεση και σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ενωση, τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Αυτήν την πραγματική διαχωριστική γραμμή συγκαλύπτουν οι ψεύτικοι διαχωρισμοί «ευρωπαϊκός» και «αντιευρωπαϊκός» προσανατολισμός, «δεξιά» και «αριστερά». Και οι μεν και οι δε, παρά τις διαφορές τους, σπέρνουν έωλες ελπίδες ότι η αναδιαπραγμάτευση του Συμφώνου για το Ευρώ, του Μνημονίου και της Δανειακής Συνθήκης, μπορεί να αποβεί συμφέρουσα και για τους επιχειρηματικούς ομίλους και για τους εργαζόμενους. Μετά τις εκλογές, οποιαδήποτε κυβέρνηση κι αν προκύψει δεν πρόκειται να προχωρήσει σε κατάργησή τους ή σε απαγκίστρωση, όπως λέγεται. Οι συμβάσεις αυτές στηρίζονται από το εγχώριο μονοπωλιακό κεφάλαιο, δεν επιβλήθηκαν από τα έξω και μόνο.

ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ

Όποια τροποποίηση και να γίνει δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει την ανεργία, να ανακόψει την επικράτηση της μισοεργασίας – μισοανεργίας. Το κύριο χαρακτηριστικό θα είναι η φθηνότερη εργατική δύναμη, η ισοπέδωση των λαϊκών δικαιωμάτων, η επέκταση της δυνατότητας κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου σε νέα πεδία σε βάρος της λαϊκής ευημερίας. Δεν πρόκειται να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι που πέρασαν τα τελευταία χρόνια, καθώς και η εμπορευματοποίηση των Παιδείας – Υγείας – Πρόνοιας στο πνεύμα και το γράμμα της Συνθήκης του Μάαστριχτ, οι εφαρμοστικοί νόμοι που συνοδεύουν τα Μνημόνια σε συνθήκες κρίσης.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ

Η επίθεση κατάργησης των όποιων κατακτήσεων των λαών της Ευρώπης ξεκίνησε σε όλα τα κράτη -μέλη πριν από την κρίση. Σήμερα, η επίθεση κλιμακώνεται παντού, ανεξάρτητα αν έχει υιοθετηθεί Μνημόνιο ή όχι: Στην εργατική τάξη της Γερμανίας που δεν είναι υπερχρεωμένη χώρα, της Βρετανίας που βρίσκεται έξω από το ευρώ, της Ιρλανδίας που υπήρξε ο πιο καλός μαθητής εφαρμογής αυτών των κατευθύνσεων. Δεν είναι φρέσκια η συζήτηση για τον περιβόητο «νέο ευρωπαϊκό άνεμο» που δήθεν πνέει μετά τις γαλλικές και ελληνικές εκλογές.

Είναι συζήτηση υπό την πίεση των αντιφάσεων και εγγενών δυσκολιών του καπιταλιστικού συστήματος, στη διαχείριση της κρίσης και κυρίως κάτω από το βάρος της λαϊκής δυσαρέσκειας και των αγώνων. Η συζήτηση δεν στοχεύει στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν τα βάρη της κρίσης και του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, θα χειροτερέψουν οι κατώτεροι μισθοί και τα μεροκάματα, όλη η κλίμακα των μισθών και μεροκάματων. Θα οδηγήσει στη γενική ισοπέδωση, ενώ τα ψίχουλα δεν πρόκειται να ανακουφίσουν τους πιο εξαθλιωμένους. Οι νέοι και οι νέες των λαϊκών οικογενειών θα βιώσουν μια δραματική ζωή, δε θα ξέρουν αν θα έχουν δουλειά την επόμενη μέρα, τον επόμενο μήνα. Όποια τροποποίηση και να γίνει στο Μνημόνιο δεν πρόκειται να αναιρέσει τις θεμελιακές διαχρονικές κατευθύνσεις που προκύπτουν από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ έως τη «Στρατηγική ΕΕ 2020», που είναι εργαλείο για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου.

ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ

Δεν αποκλείεται, σύμφωνα με τα σενάρια που ήδη συζητούνται, η συρρίκνωση της Ευρωζώνης, με έξωση της Ελλάδας και άλλων χωρών ή με εσωτερική υποτίμηση του ευρώ στη χώρα μας. Οι εκβιασμοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΔΝΤ είναι πραγματικοί και η απάντηση δεν μπορεί να είναι ο εφησυχασμός που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ξετυλίγεται ουσιαστική κλιμάκωση της επίθεσης στους μισθωτούς και στους αυτοαπασχολούμενους με επιλεκτικές εξαιρέσεις ομάδων ακραίας φτώχειας – που αδυνατούν πλέον να επιβιώσουν με την κατώτατη σύνταξη, τον κατώτατο μισθό πείνας, το επίδομα ανεργίας. Γι’ αυτό και ο ΣΕΒ, αλλά και το ΠΑΣΟΚ στη μετεκλογική φάση των εντολών καλούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ να πρωταγωνιστήσει σε μια κυβέρνηση επαναδιαπραγμάτευσης, στο πλαίσιο του λεγόμενου ευρωπαϊκού προσανατολισμού. Επαναδιαπραγμάτευση προς όφελος της αστικής τάξης και ψίχουλα στο λαό για τα μάτια του κόσμου.

ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΕΙΤΕ

Η διαπραγμάτευση του Μνημονίου δε συνιστά σωτηρία όπως υποστηρίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά ούτε και τομή όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η συνέχεια και συνέπεια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της αναπόφευκτης κρίσης που προκαλεί. Τα διλήμματα μνημόνιο ή αντιμνημόνιο, ευρώ ή δραχμή, καταγγελία ή σταδιακή απαγκίστρωση ή αναδιαπραγμάτευση είναι παραπλανητικά, δεν απαλλάσσουν το λαό από τις δεσμεύσεις και τα βάσανα.

Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ της Αριστεράς που είναι η βασική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε το μεγαλύτερο και πιο ισχυρό Μνημόνιο που ήταν η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Το Μνημόνιο περιέχει μέτρα που είναι καθορισμένα και υποχρεωτικά για τα κράτη -μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως για τις ιδιωτικοποιήσεις, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, της Κοινωνικής Ασφάλισης, την παραπέρα εμπορευματοποίηση των Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας κ.λπ.

Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ δεν άλλαξε σε σύγκριση με το Συνασπισμό του 1992. Ελίσσεται και παραπλανά το λαό. Εκφράζει τη θέληση και τη δύναμη εκείνων που πιστεύουν ότι μπορούν να συνυπάρχουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των εργαζομένων, των εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων. Αυτή η εποχή τελείωσε. Η μόνη σταθερότητα που δείχνει είναι στην υπόσχεση να κυβερνήσει σε μια Ελλάδα που θα συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην οποία οι λαοί δήθεν μπορούν να συνυπάρχουν ειρηνικά με το κεφάλαιο, τα μονοπώλια.

ΟΙ ΜΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΦΗΣΥΧΑΖΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΤΟΥ

Με το δίλημμα «ελληνική ή ευρωπαϊκή λύση», επιδιώκεται να εφησυχάσει ο ελληνικός λαός, να επιτευχθεί η λεγόμενη κοινωνική συνοχή, δηλαδή η υποταγή των εργαζομένων στη σκληρή καπιταλιστική εργοδοσία, να μεταφερθεί η διεκδίκηση σε επίπεδο διακρατικών συζητήσεων, στα μαγειρεία της λυκοσυμμαχίας.

Η λαϊκή πάλη διεξάγεται πριν απ’ όλα στο εσωτερικό της χώρας, στο εθνικό πεδίο και ταυτόχρονα επεκτείνεται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να επιτυγχάνονται συντονισμένα πυρά κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με το δίλημμα «λιτότητα ή ανάπτυξη» που υιοθετούν όλα τα άλλα κόμματα εξαπατούν το λαό, γιατί η όποια ανάκαμψη επιτευχθεί στην καπιταλιστική ανάπτυξη και κερδοφορία θα έχει συστατικό στοιχείο της τη λιτότητα, τις βάρβαρες εργασιακές σχέσεις, την ακριβοπληρωμένη εμπορευματοποιημένη Παιδεία και Υγεία, τις εξαθλιωμένες δημόσιες παροχές, τη σχετική και απόλυτη εξαθλίωση, τη λεηλασία του εθνικού πλούτου.

Το δίπολο «δεξιά ή αριστερά» βολεύει απόλυτα τους χειρισμούς των καπιταλιστών, βιομηχάνων, εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων, των μεσαζόντων. Βολεύει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ως κόμματα του κεφαλαίου, βολεύει την προσπάθεια συσπείρωσης της κεντροδεξιάς, αλλά και την αναστήλωση της σοσιαλδημοκρατίας με επίκεντρο τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ, ώστε να διαμορφωθεί μια σύγχρονη κεντροαριστερά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΜΙΜΕΙΤΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΑΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΜΕ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΣΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

Η λογοκοπία του είναι φανερή. Με την πρώτη δυσκολία εγκαταλείπει ή τροποποιεί συνθήματα πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση όπως στοχεύει. Αποδεικνύεται περίτρανα από την τούμπα που έκανε στην επιστολή προς τον κ. Μπαρόζο. Αποδεικνύεται από τις διαφορετικές και αντιφατικές δηλώσεις των στελεχών του, αντιφάσεις που περιλαμβάνονται και στα κεντρικά προγραμματικά του κείμενα, στις κεντρικές ομιλίες, που συνειδητά στοχεύουν στο κέρδισμα ψήφων με ασάφεια πολιτικής.

Επιβεβαιώνεται το γνωστό φαινόμενο «με άλλα συνθήματα απειλώ, κερδίζω ψήφους, με άλλα κυβερνώ».

Όποιο κόμμα, όπως και αν λέγεται, δεν έχει πρόγραμμα ριζικής αντιπαράθεσης και ρήξης – σύγκρουσης με το κεφάλαιο, τους μονοπωλιακούς επιχειρηματικούς ομίλους δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα πιεστικά λαϊκά προβλήματα, στις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ καλούν το λαό να πληρώσει και πάλι ένα μεγάλο μέρος του χρέους για το οποίο δεν ευθύνεται, αλλά και δεν ωφελήθηκε απ’ τη μερική διαγραφή του.

Προτείνει τη φορολογία του κεφαλαίου ως πηγή, για να αντλήσει πόρους, όταν όλοι γνωρίζουν ότι στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην Ελλάδα μια επιλογή κατεύθυνσης ισχύει, η νέα μείωση της φορολογίας των κερδών, η μείωση έως και απαλλαγή από εργοδοτικές εισφορές για τα ασφαλιστικά ταμεία, ως ένας από τους βασικούς όρους για να γίνουν ελληνικές και ξένες επενδύσεις από επιχειρηματικούς ομίλους.

Οι ελάχιστες διορθώσεις της εργατικής νομοθεσίας που προτείνουν διατηρούν λυμένα τα χέρια των καπιταλιστών να επιβάλουν νέα αντεργατικά μέτρα, καλούν τους εργαζόμενους να επιβιώσουν στη ζούγκλα της προσωρινής ευέλικτης απασχόλησης, που αφορά όλα τα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλα αυτά σε συνθήκες όπου ο εφεδρικός στρατός των ανέργων ξεπερνά το 20%.

Η παραγωγική ανασυγκρότηση που προτείνουν δεν καταργεί τις κοινοτικές ποσοστώσεις της ΚΑΠ, που μετέτρεψαν τη χώρα μας από αυτάρκη σε εισαγωγέα κρέατος, γάλακτος, ζάχαρης, των περισσότερων αγροτικών προϊόντων, και τις κοινοτικές δεσμεύσεις, που οδήγησαν σε συρρίκνωση τα ελληνικά ναυπηγεία, με αποτέλεσμα να μην παράγουν για τις ακτοπλοϊκές ανάγκες.

Δε θέτει στους πρώτους όρους για την κυβέρνηση συνεργασίας των αριστερών δυνάμεων την κατάργηση της λίστας των υποχρεωτικών ιδιωτικοποιήσεων. Η πρότασή του για δημόσιο έλεγχο των τραπεζών δε συνιστά φιλολαϊκή πολιτική, γιατί αφορά επιλεκτική και συγκυριακή ενίσχυση του κρατικού μεριδίου στο μετοχικό τους κεφάλαιο και στη διοίκησή τους, δεν αλλάζει το ρόλο των τραπεζών στο καπιταλιστικό σύστημα, δε θα δώσει «ανάσα» σε αγρότες και αυτοαπασχολούμενους, μικρούς επιχειρηματίες. Κρατικοποιήσεις μπορεί να γίνουν όπως πραγματοποιεί ο φιλελεύθερος Ραχόι πρωθυπουργός στην Ισπανία, η πρόεδρος της Αργεντινής για το πετρέλαιο της χώρας, που, ενώ διώχνει τους Ισπανούς επιχειρηματίες, την ίδια ώρα καλεί Αμερικανούς, Κινέζους, Βραζιλιάνους και άλλους επιχειρηματίες να αναλάβουν τον πετρελαϊκό πλούτο της χώρας και μάλιστα σε τιμή ευκαιρίας όπως υποστηρίζει.

Η κρατικοποίηση των προβληματικών επιχειρήσεων δεν συνιστά αριστερή πολιτική, αυτήν την εφάρμοσαν και φιλελεύθερα κόμματα και σοσιαλδημοκρατικά. Άλλο κρατικοποίηση στις συνθήκες του καπιταλισμού και άλλο κοινωνικοποίηση στις συνθήκες της λαϊκής οικονομίας. Κρατικοποιούνται προβληματικές επιχειρήσεις των καπιταλιστών, εξυγιαίνονται με τη φορολογία της λαϊκής πλειοψηφίας και χαρίζονται ως κερδοφόρες σε επιχειρηματικούς ομίλους. Τέτοιου είδους κρατικοποιήσεις δε σχετίζονται με τον κοινωνικοποιημένο τομέα που ανήκει στο λαό, που καταργεί την καπιταλιστική ιδιοκτησία, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για παραγωγική ανασυγκρότηση αφορά τον ίδιο δρόμο ανάπτυξης με κίνητρο το καπιταλιστικό κέρδος, που έφερε την κρίση και έχει καταστήσει ομήρους των τραπεζών τους αυτοαπασχολούμενους, τα λαϊκά νοικοκυριά και τους φτωχούς αγρότες, την ώρα που δέχονται την ασφυκτική πίεση του ανταγωνισμού από τους μονοπωλιακούς ομίλους.

Καμιά «επαναδιαπραγμάτευση» δεν μπορεί να μεταμορφώσει την Ευρωπαϊκή Ενωση από φύλακα της εξουσίας και των κερδών των μονοπωλίων σε Ευρώπη των λαών. Αυτός ο χαρακτήρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθορίζει και τη στρατηγική της. Η σημερινή ηγετική θέση της «Ντόιτσε Τέλεκομ» στις τηλεπικοινωνίες, της «Κόσκο» στο λιμάνι του Πειραιά, της «Χόχτιφ» στο αεροδρόμιο των Σπάτων, της «Βινσί» στη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου σε συμμαχία με ελληνικούς ομίλους είναι φυσική συνέπεια της απελευθέρωσης της κίνησης κεφαλαίου μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην οποία υποκλίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η μάχη κρίνεται πρώτα απ’ όλα μέσα στην Ελλάδα, στην αντιπαράθεση με την εξουσία των μονοπωλίων και όχι μόνο με τους διεθνείς συμμάχους της

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αποδυναμώθηκαν, πρέπει να συρρικνωθούν ακόμα περισσότερο, δεν αξίζουν την ψήφο των εργατών, των υπαλλήλων, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων και αγροτών. Το ίδιο δεν αξίζουν τα υποκατάστατά τους, όπως το κόμμα του Καμμένου.

Οι νέοι και οι νέες και γενικότερα οι εργαζόμενοι που υποφέρουν πρέπει να ξανασκεφτούν πολύ σοβαρά και να διορθώσουν την ψήφο που έδωσαν στη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ενώ σίγουρα δε συμφωνούν με τις ναζιστικές απόψεις της. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι συστημική και όχι αντισυστημική δύναμη, αξιοποιείται από το αστικό πολιτικό σύστημα στην τακτική της ανάδειξης τρομοκρατικών διλημμάτων. Τέτοιοι φορείς και μορφώματα ενισχύονται, όταν το εργατικό κίνημα και η συμμαχία του με τις λαϊκές δυνάμεις των αυτοαπασχολούμενων στην πόλη και την ύπαιθρο είναι πίσω από τις απαιτήσεις του πολιτικού αγώνα. Οι εργαζόμενοι που υποφέρουν δεν πρέπει να παραπλανόνται με συνθήματα – κορόνες κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά της παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, ενώ με το πρόγραμμά τους στην οικονομία στηρίζουν χωρίς καμιά αναστολή το κεφάλαιο, τα μονοπώλια που δεν έχουν πατρίδα.

ΔΩΣΤΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

Η άρχουσα τάξη επιχειρεί να αναμορφώσει το πολιτικό προσωπικό της, με ένα νέο δικομματικό – διπολικό σχήμα που διαδέχεται το δικομματικό σύστημα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Επιχειρείται η αναπαλαίωση της ΝΔ, αλλά και η μεταμόρφωση της σοσιαλδημοκρατίας με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ.

Το ΚΚΕ διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην πολιτική φθορά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με την ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση και αποκάλυψη του ταξικού χαρακτήρα της πολιτικής τους, με τις αγωνιστικές του πρωτοβουλίες, την ενθάρρυνση και τη στήριξη πολύμορφων αγώνων. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ αναμετρήθηκαν με τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας της ΓΣΕΕ και των άλλων τριτοβάθμιων οργανώσεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που καλούσε τους εργαζόμενους να διαπραγματευτούν πόσα θα χάσουν. Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ, στο συνδικαλιστικό κίνημα και στην Τοπική Διοίκηση, συνεργάστηκε ανοικτά ή συγκαλυμμένα σε πάρα πολλές περιπτώσεις ακόμα και στην περίοδο της κρίσης με αντάλλαγμα και τη στήριξη στην ανάδειξη στελεχών του στα όργανα.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΣΤΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ Ο ΛΑΟΣ

ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ

Είναι ο δρόμος της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων, των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, όλων των μέσων σε κλάδους στρατηγικής σημασίας, που αξιοποιούνται με επιστημονικό κεντρικό πανεθνικό σχεδιασμό της οικονομίας, με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και εργατικό έλεγχο.

Αυτός ο δρόμος θα απογειώσει τις αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας, που είναι πλούσια σε ενεργειακές πηγές και πρώτες ύλες. Θα κατανείμει τους πόρους, το ανθρώπινο δυναμικό, με κριτήριο και στόχο τη λαϊκή ευημερία και την κατάργηση των περιφερειακών ανισοτήτων. Θα προχωρήσει στη μονομερή διαγραφή του χρέους, στην κατάργηση των δαπανών για τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ, θα καταργήσει τις ξένες στρατιωτικές βάσεις και τα προγεφυρώματα στρατιωτικών επιχειρήσεων για τη συμμετοχή της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Στο πραγματικό πολιτικό ερώτημα «με τα μονοπώλια ή με το λαό», «με το κεφάλαιο ή την εργασία», το ΚΚΕ δεν πατάει σε δύο βάρκες. Είναι το μόνο κόμμα που με σταθερότητα και συνέπεια έχει αποδείξει για πάνω από εννιά δεκαετίες ότι είναι με το λαό και δε θα τον προδώσει.

Υπάρχει ελπίδα, υπάρχει προοπτική!

Το ΚΚΕ θέτει ακόμα πιο επιτακτικά την πιεστική αναγκαιότητα να πάρουν ενεργό ρόλο όλοι οι εργαζόμενοι στα σωματεία, στους κλάδους, στην εργατική συνέλευση στον τόπο δουλειάς και στον κλάδο, να αλλάξουν τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων στα όργανα του εργατικού κινήματος, του κινήματος των αυτοαπασχολούμενων, της αγροτιάς, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, στα ΤΕΙ. Δίπλα σ’ αυτό το κύριο μέτωπο ρήξης και αντεπίθεσης με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, σημαντικό ρόλο παίζει η λαϊκή συνέλευση στη γειτονιά, η μαθητική, σπουδαστική και φοιτητική συνέλευση, κάθε διαδικασία μαζικής μορφής, που υψώνει τη λαϊκή αυτενέργεια και πρωτοβουλία που προσελκύει, οργανώνει και κινητοποιεί. Μόνο όταν οι εργαζόμενοι πάρουν την υπόθεσή τους στα δικά τους χέρια, διαμορφώνουν αποφάσεις, ελέγχουν τις αποφάσεις, μόνο τότε θα ανακαλύψουν τη βαθύτερη αιτία των προβλημάτων τους, θα αποκτήσουν πολιτική πείρα, ταξική συνείδηση. Μόνο έτσι θα οικοδομήσουν την ισχυρή κοινωνική συμμαχία της ανατροπής. Θα αποκτήσουν πείρα και εμπειρία των δυνατοτήτων ανάπτυξης της χώρας, της δυνατότητας να κατακτήσουν την κοινωνική λαϊκή ευημερία, μακριά από τις δεσμεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σ’ αυτό το δρόμο πάλης θα αποσπούν παραχωρήσεις, θα δυσκολεύουν τα χειρότερα, θα αποτρέπουν, βαδίζοντας συνεχώς μπροστά στον ελπιδοφόρο δρόμο της λαϊκής διακυβέρνησης και εξουσίας. Η αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση, σε συνδυασμό με τη μονομερή διαγραφή του χρέους και με τον πλούτο στα χέρια του λαού, αποτελεί την αισιόδοξη προοπτική του λαού. Θα απαλλαγεί από τη θηλιά της Δανειακής Σύμβασης και των Μνημονίων. Ο λαός θα γίνει κυρίαρχος, ανεξάρτητος και πατριώτης διεθνιστής μόνο όταν διαφεντεύει τον πλούτο της χώρας, αποφασίζει τι θα παράγει, καθορίζει ότι σκοπός της παραγωγής είναι η ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών.

Εργαζόμενε, άνεργε, συνταξιούχε, νέε και νέα,

Την επόμενη ημέρα των εκλογών χρειάζεσαι το δικό σου κόμμα, τη δική σου δύναμη για την υπεράσπιση του μισθού – μεροκάματου, της σύνταξης, του επιδόματος ανεργίας, για την κάλυψη των πολύ άμεσων αναγκών σου σε φάρμακα, ιατρική περίθαλψη, για προστασία από τα χαράτσια κ.λπ.

Ανάτρεψε στην κάλπη στημένα σκηνικά, κεντροδεξιά και κεντροαριστερά – δεξιάς ή αριστερής διαχείρισης που βάζουν το λαό στη γωνία.

Με το ΚΚΕ μπροστά!

ΑΘΗΝΑ 17/5/2012

Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ