.
Τα μέτρα που προωθούν κυβέρνηση και ΕΕ σχετικά με τα ροδάκινα και τα άλλα αγροτικά προϊόντα, που υπόκεινται στο ρωσικό εμπάργκο, δεν αντιμετωπίζουν τη μεγάλη ζημιά των αγροτοπαραγωγών. Tα ποσά για αποζημιώσεις είναι πολύ χαμηλά, δεν εξασφαλίζεται ότι αυτά θα φτάσουν πραγματικά στους αγροτοπαραγωγούς και συνδέονται με μέτρα μείωσης της ζήτησης που παραπέμπουν σε καταστροφή αγροτικής παραγωγής, ενώ μπορεί να αξιοποιηθεί.
.
Υπάρχει επίσης δυνατότητα το κράτος να συγκεντρώσει όλη την αδιάθετη παραγωγή ροδάκινων, πληρώνοντας – τουλάχιστον στις περυσινές τιμές – τους παραγωγούς, που έχουν ήδη δαπανήσει για το κόστος παραγωγής και η παραγωγή να διατεθεί για τις λαϊκές ανάγκες (νοσοκομεία, στρατό, άνεργους, άπορους) και για μεταποίηση (χυμοί, κομπόστα).
.
Ο αγώνας της μικρομεσαίας αγροτιάς ενάντια στην επαπειλούμενη καταστροφή χρειάζεται την ίδια στιγμή να βάλει στο στόχαστρο τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης που δε διαχωρίζει τη θέση της από τα μέτρα της ΕΕ απέναντι στη Ρωσία, καθώς και τη συνολική πολιτική της ΕΕ που οδηγεί τη φτωχή αγροτιά σε καταστροφή.
