Η 48ωρη που έχουν απεργία αποφασίσει εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις, όταν η κυβέρνηση καταθέσει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή, αποτελεί συνέχεια των αγώνων που δόθηκαν το προηγούμενο διάστημα, σε καμιά περίπτωση όμως δε σηματοδοτεί το τέλος τους.
Η σκληρή ταξική αντιλαϊκή πολιτική δεν πρόκειται να κοπάσει. Αντίθετα, θα οξυνθεί σε όλα τα μέτωπα, ανεξάρτητα από τους ρυθμούς και το εύρος των ανατροπών που θα αποφασίζονται κάθε φορά.
Απ’ αυτήν τη σκοπιά, το καθήκον που ανοίγεται μπροστά μας δεν είναι μόνο να πετύχει η γενική απεργία, να δυσκολευτεί η κυβέρνηση να ψηφίσει το νομοσχέδιο και να βγει με πεσμένα τα φτερά της, αλλά να δημιουργηθούν και εκείνες οι προϋποθέσεις που από την επόμενη κιόλας μέρα το κίνημα από καλύτερες θέσεις θα οξύνει την αντιπαράθεση με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής,
αξιοποιώντας τη δυναμική και την πείρα καθεμιάς από τις μάχες που δόθηκαν τους τελευταίους πολλούς μήνες.
Οι μέρες της 48ωρης απεργίας πρέπει να αποτελέσουν πραγματικά σημείο αναφοράς για τους εργατικούς – λαϊκούς αγώνες, εφαλτήριο για την παραπέρα κοινή δράση των εργαζομένων με τη μικρομεσαία αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους.
Τα βήματα που έγιναν το προηγούμενο διάστημα στη λειτουργία των σωματείων, στη συσπείρωση και κινητοποίηση νέων δυνάμεων, χρειάζεται να συνεχιστούν και να ενταθούν. Και σ’ αυτό θα συμβάλει καθοριστικά η επιτυχία της 48ωρης απεργίας, των συλλαλητηρίων που θα διοργανώσει το ΠΑΜΕ εκείνες τις μέρες.
