Η περίοδος που διανύουμε τώρα, είναι περίοδος παρατεταμένης επίθεσης στα λαϊκά στρώματα, στα εργατικά δικαιώματα και κεκτημένα.
Η επίθεση αυτή, που σκοπό έχει να πάρει ότι έχει απομείνει από εμάς και να τα δώσει απλόχερα στους κεφαλαιοκράτες, είναι άνευ προηγουμένου έντασης. Η πολιτική τους γίνεται ολοένα και πιο βάρβαρη για τους λαούς και αν δεν τους σταματήσουμε εμείς αυτοί δεν θα σταματήσουν. Τις δικές τους προτάσεις, τις δικές τους λύσεις με τα μέτρα και αντίμετρα ο λαός πρέπει να τις πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων. Τα νέα επώδυνα μέτρα που ετοιμάζουν να τα ακυρώσουμε στην πράξη.
Ο κίνδυνος γενικευμένων συγκρούσεων και ιμπεριαλιστικών πολέμων είναι ορατός όχι μόνο στην περιοχή της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής αλλά και στην περιοχή του Αιγαίου και των Βαλκανίων. Η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι, και σίγουρο είναι ότι οι καπιταλιστές δε διστάζουν να μπλέξουν τους λαούς σε πόλεμο για την εξασφάλιση των δικών τους κερδών. Για τον πόλεμο τους θα «καλέσουν», θα βάλουν στην πρώτη τη γραμμή τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα τους, παρουσιάζοντας τον πόλεμό τους ως εθνικό ζήτημα.
Σε αυτούς τους σχεδιασμούς των αστικών κυβερνήσεων της Τουρκίας και της Ελλάδας και των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών που συμμετέχουν και οι δυό κυβερνήσεις, οι λαοί των δυο χωρών, η εργατική τάξη συνολικά, πρέπει να απαντήσει αγωνιζόμενη για το δικό της συμφέρον και όχι για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.
Θέλουν να ματώνουμε στην ειρήνη τους, όταν χιλιάδες εργαζόμενοι θυσιάζονται στα κάτεργα τους, στο βωμό των κερδών τους, θέλουν να ματώνουμε και στον πόλεμο τους πάλι για την εξασφάλιση των κερδών τους.
Κοινά είναι τα συμφέροντα μας μ’ αυτά των εργατών, του λαού της Τουρκίας και των άλλων λαών. Μονόδρομος για τους εργαζόμενους είναι ο δρόμος του αγώνα, της ρήξης και της ανατροπής με αυτές τις πολιτικές. Η επίθεση του κεφαλαίου είναι ενιαία απέναντι στους εργαζόμενους όλων των χωρών, απέναντι στα δικαιώματα μας!
Ενιαία πρέπει να είναι και η δική μας απάντηση! Όπλο μας η ταξική αλληλεγγύη, το δίκιο του αγώνα μας.
Ο γιορτασμός της εργατικής Πρωτομαγιάς στη Μυτιλήνη.
Από τις πρώτες πρωινές ώρες της Πρωτομαγιάς, ηχούσε το κάλεσμα του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου για την μεγάλη συγκέντρωση στις 11 το πρωί στην πλατεία Σαπφούς.
Νωρίς το πρωί, ο πρόεδρος του ΠΕΚ Θοδωρής Ασλανίδης, μαζί με τον Τούρκο συνδικαλιστή Ozan Incedere από το Συνδικάτο Μετάλλου Τουρκίας, βρέθηκαν έξω από τις πύλες του κέντρου κράτησης μεταναστών της Μόριας, και συνομίλησαν με πρόσφυγες και μετανάστες, οι οποίοι τους μετέφεραν εικόνα για τις συνθήκες διαβίωσης τους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Η Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση ξεκίνησε με χαιρετισμό από το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών και από την Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου. Σε κλίμα συγκίνησης απαγγέλθηκε μέρος του ποιήματος «Επιτάφιος» του Γιάννη Ρίτσου που καταχειροκροτήθηκε.
Στην συνέχεια το Σωματείο Μουσικών Λέσβου, ενθουσίασε τους παρευρισκομένους με τα εργατικά λαϊκά τραγούδια που ερμήνευσαν.
Ακολούθησε ο χαιρετισμός του Τούρκου συνδικαλιστή Ozan Incerede, ο οποίος μεταξύ άλλων επισήμανε και την σημασία της διακήρυξης που υπογράφουν εκατοντάδες συνδικάτα και σωματεία σε όλον τον κόσμο, μεταξύ αυτών το Συνδικάτο Μετάλλου Τουρκίας στο οποίο ανήκει ο ίδιος αλλά και το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό και σωματεία του. Στο τέλος του χαιρετισμού του ο πρόεδρος του ΠΕΚ Θοδωρής Ασλανίδης του παρέδωσε μία σημαία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, παίρνοντας τον λόγο για την κεντρική ομιλία της Πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης. Καταδικάζοντας τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ανά τον κόσμο, επισήμανε το κεντρικό σύνθημα του φετινού εορτασμού «με τους εργαζόμενους όλων των χωρών, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά.» Καλώντας για απεργιακό ξεσηκωμό στις 17 του Μάη, ή όποτε προσπαθήσουν να περάσουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα έκλεισε την ομιλία του.
Ο Σύλλογος Ρωσόφωνων Λέσβου, μαζί με μέλη του ΠΑΜΕ παρουσίασαν ποίημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ και μέλος του συλλόγου ερμήνευσε ένα δικό του τραγούδι για την προσφυγιά.
Στο τέλος μέλος της Διοίκηση του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου διάβασε το ψήφισμα καταδίκης στον ιμπεριαλισμό.
Η πορεία στους δρόμους της πόλης που ακολούθησε κατέληξε στο μνημείο των θυμάτων του γερμανικού φασισμού. Στεφάνια κατέθεσε η Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ, το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, η Ομοσπονδία Αγροτικών συλλόγων Λέσβου, και το Συνδικάτο Μετάλλου Τουρκίας . Ακολούθησε ενός λεπτού σιγή προς τιμή των πεσόντων και έπειτα οι παρευρισκόμενοι τραγούδησαν σε κλίμα συγκίνησης την «Διεθνή».
