Η καλλιέργεια του εφησυχασμού γύρω από όλα τα μέτωπα κυριαρχεί στην προπαγανδιστική εκστρατεία της κυβέρνησης, που επικεντρώνει στα υποτιθέμενα «μέτρα υπέρ της κοινωνίας» που θα φέρει στη Βουλή, στη μετατροπή της χώρας σε δήθεν «πυλώνα σταθερότητας» στην περιοχή, μέσω της εμπλοκής σε θανάσιμους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, στη διερεύνηση σκανδάλων πολιτικών προσώπων κ.ο.κ.
Βεβαίως, όσο περισσότερο η κυβέρνηση καλλιεργεί το κλίμα τού «κάτι αλλάζει», τόσο περισσότερο ο λαός πρέπει να ανησυχεί, να οργανώνεται και να αντιπαρατίθεται όλο και πιο αποφασιστικά με την πολιτική της. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι το «πακέτο» που διαφημίζει η κυβέρνηση δεν περιλαμβάνει αποκατάσταση των απωλειών που είχε τα προηγούμενα χρόνια, αντίθετα πρόκειται ακριβώς για την επισφράγιση της μονιμοποίησής τους.
Την επισφράγιση, δηλαδή, του ότι θα ματώνει διαρκώς για να εξασφαλίζονται πακέτα στήριξης των μονοπωλίων και μερικά εφάπαξ ψίχουλα για τους πιο εξαθλιωμένους. Συνεπώς, κανένα «τέλος» δεν μπαίνει στις «μνημονιακές πολιτικές», όπως λέει η κυβέρνηση, αφού παραμένει άθικτο όλο το νομοθετικό οπλοστάσιο που οικοδομήθηκε από τα τρία μνημόνια.
Το συμπέρασμα που πρέπει να κρατήσουν τα λαϊκά στρώματα είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμιά ουσιαστική ανακούφιση και αποκατάσταση απωλειών, όσο μένει άθικτο το αντεργατικό – αντιλαϊκό μνημονιακό οπλοστάσιο, ότι κανένας δρόμος προς όφελος των λαϊκών αναγκών δεν ανοίγει όσο παραμένουν οι «δημοσιονομικοί κόφτες», τα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου και της ανακατανομής της φτώχειας. Ότι όποιο εμπόδιο μπει στην αντιλαϊκή πολιτική και η παραμικρή βελτίωση για τους εργαζόμενους, θα είναι αποτέλεσμα σκληρής πάλης, δράσης και παρέμβασης του οργανωμένου εργατικού – λαϊκού κινήματος σε σύγκρουση με το αντεργατικό – αντιλαϊκό πλαίσιο, και δεν πρόκειται να χαριστεί από καμιά κυβέρνηση του κεφαλαίου, όπως η σημερινή.
Μπροστά μας βρίσκεται τώρα η μαχητική προετοιμασία της απεργίας που έχει προκηρυχθεί από Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και πλήθος σωματείων για τις 14 Νοέμβρη. Οι καθημερινές πρωτοβουλίες σε χώρους δουλειάς, οι συνελεύσεις, οι κινητοποιήσεις, κάθε μορφή δράσης, που όλο και πυκνώνουν, θα δώσουν απάντηση στο σχεδιασμό της κυβέρνησης, της εργοδοσίας και των συνδικαλιστών της, αποτελούν το σίγουρο δρόμο για να φτάσει παντού το κάλεσμα του ξεσηκωμού.
Η απεργία στις 14 Νοέμβρη θα είναι απάντηση στο κάλεσμα της κυβέρνησης στο λαό να διαλέξει από πού και πόσα θα χάσει, να συμβιβαστεί με τις μειωμένες απαιτήσεις. Θα δώσει το στίγμα της αντεπίθεσης, με σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων!».
