Το ΚΚΕ καταψηφίζει την κυβέρνηση κι ανεξάρτητα από τις όποιες εξελίξεις στη βουλή και τους πιθανούς συνοδοιπόρους του κ. Τσίπρα, το κρίσιμο ζήτημα είναι να την καταψηφίσει ο ίδιος ο λαός, γιατί θα συνεχίσει την ίδια βάρβαρη αντιλαϊκή και επικίνδυνη πολιτική, ως συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Πρόκειται για μια κυβέρνηση που έχει αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις απέναντι στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, τη Γερμανία, απέναντι στο εγχώριο κι ευρωπαϊκό κατεστημένο. Αυτές τις δεσμεύσεις -τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις και τη στήριξη των ευρωατλαντικών σχεδιασμών- θέλει να ολοκληρώσει μέχρι τις εκλογές, για αυτό το λόγο και όλοι οι παραπάνω είναι οι πρώτοι που δίνουν “ψήφο εμπιστοσύνης” στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως έκανε πριν ο Τραμπ πρόσφατα και η καγκελάριος Μέρκελ.
Όσο κι αν η κυβέρνηση βαφτίζει ως δήθεν “προοδευτική” τη Συμφωνία των Πρεσπών, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.
Τη Συμφωνία των Πρεσπών την ήθελαν και την επέβαλλαν με κάθε τρόπο οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, για να προωθήσουν την ευρωατλαντική ολοκλήρωση των Δυτικών Βαλκανίων και να αποδυναμώσουν την επιρροή άλλων κέντρων, όπως η Ρωσία κλπ.
Αυτές οι δυνάμεις και οι δολοφονικοί ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, που αιματοκύλισαν τα Βαλκάνια και όξυναν τις εθνικιστικές διαιρέσεις, επαναχαράσσοντας τα σύνορα με το αίμα των λαών, δεν μπορούν να είναι εγγυητές της ειρήνης και της ασφάλειας. Ούτε πολύ περισσότερο μπορεί να είναι προστάτες των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, όπως δείχνει και η ιστορία των ελληνοτουρκικών διαφορών. Γι’ αυτό το λόγο και στη Συμφωνία των Πρεσπών διατηρούνται ακόμη και τα σπέρματα του αλυτρωτισμού, προκειμένου να αποτελούν μια διαρκή “εστία” αποσταθεροποίησης ανάλογα με το τι επιτάσσουν κάθε φορά τα συμφέροντα των ισχυρών.
Γι’ αυτούς λόγους το ΚΚΕ καταψηφίζει τη Συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ, υπερασπίζεται την αλληλεγγύη και κοινή πάλη των λαών ενάντια στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Αυτούς τους σχεδιασμούς δεν τους αμφισβητεί ούτε η ΝΔ, ούτε εκείνοι που ψαρεύουν στα θολά νερά του εθνικισμού και του φασισμού, παίζοντας το παιχνίδι των ιμπεριαλιστών, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην ΠΓΔΜ.
Το πραγματικό δίλημμα, από τη σκοπιά του ελληνικού λαού και των συμφερόντων του, είναι ένα: Θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο, που αποδεδειγμένα φέρνει νέα δεινά και καταστροφές ή θα αντεπιτεθούμε μαζικά και δυναμικά παντού, ώστε να αλλάξει ριζικά επιτέλους αυτό το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα.
Ο ελληνικός λαός να μην αναζητά τις επιμέρους διαφορές ανάμεσα σε κόμματα ίδιας κοπής, αλλά να κάνει την πραγματική «διαφορά», με ένα πιο δυνατό ΚΚΕ. Για να δυναμώσει η διεκδίκηση, η ελπίδα, ο στόχος της ριζικής ανατροπής.
