Αν έπαιρνε κανείς τοις μετρητοίς όσα λένε η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα και οι αναλυτές τους σε κανάλια και εφημερίδες, ο λαός θα έπρεπε είτε να βλέπει με απάθεια τη νέα τουρκική εισβολή στη Συρία είτε να υιοθετούσε την αντιστροφή της πραγματικότητας περί «απομονωμένου Ερντογάν». Θα έπρεπε είτε να «απαιτεί» από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή τον θύτη, να «παρέμβει ενιαία» για να τερματιστεί ο πόλεμος είτε από την κυβέρνηση Τραμπ, τον άλλο θύτη, να αφήσει τις …«παλινωδίες» και να πάρει συγκεκριμένα μέτρα.
Περίπου αυτά παπαγαλίζουν στελέχη των αστικών κομμάτων και άλλοι προπαγανδιστές, που, όχι τυχαία, είναι οι ίδιοι που πανηγυρίζουν για την εμβάθυνση της συνεργασίας ΗΠΑ – Ελλάδας, που καλλιεργούν τον εφησυχασμό στο λαό για το γεγονός ότι η χώρα μετατρέπεται σε προκεχωρημένο αμερικανοΝΑΤΟικό φυλάκιο.
Είναι οι ίδιοι, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, που αναμασούν διάτρητους ισχυρισμούς για το ρόλο της Τουρκίας, υποβαθμίζοντας τους ανταγωνισμούς και παρουσιάζοντας τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις σαν σωτήρες. Σκόπιμα παραβλέπουν ότι η πολεμική επιχείρηση της Τουρκίας προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις σε όλα τα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα. Συνεπώς, μέσα σε αυτό το φλεγόμενο πλαίσιο δεν χωράει κανένας εφησυχασμός.
Είναι λοιπόν τουλάχιστον αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι σε αυτό το περιβάλλον οι «φιλίες» της Ελλάδας με τους φονιάδες των λαών μπορούν να βγουν σε καλό. Αυτό που προέχει είναι να εκφραστεί η καταδίκη της τουρκικής εισβολής, όπως και των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ που την ενθάρρυναν.
Να διατρανωθεί ακόμα πιο αποφασιστικά η απαίτηση για καμιά εμπλοκή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, που μετατρέπουν τη χώρα σε μαγνήτη κινδύνων.
Να δυναμώσουν η αντίθεση στη Συμφωνία ΗΠΑ – Ελλάδας, η πάλη για τον τερματισμό των αποστολών εκτός συνόρων, για να φύγουν οι βάσεις και να αποδεσμευτεί η χώρα από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις.
Να δυναμώσει η πάλη ενάντια στους στόχους γεωστρατηγικής αναβάθμισης της αστικής τάξης της Ελλάδας, που μπλέκει το λαό σε περισσότερους κινδύνους.
Η πραγματική διέξοδος από το θανάσιμο αυτό κουβάρι βρίσκεται στην αντεπίθεση, στην αντικαπιταλιστική πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της για να περάσει η εξουσία στα χέρια του λαού, ώστε να μπει τέλος στις αιτίες που φέρνουν τον πόλεμο, τη φτώχεια και την προσφυγιά. #
