Καταρρέουν από τις ίδιες τις εξελίξεις οι μύθοι της κυβέρνησης της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων αστικών κομμάτων ότι η ενεργή συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ στην περιοχή αποτελεί «ασπίδα προστασίας» της ειρήνης, της ασφάλειας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ αντιμετωπίζουν τα Ελληνοτουρκικά με τρόπο ενταγμένο στους δικούς τους σχεδιασμούς στην περιοχή, από τους οποίους βέβαια προσδοκά και η ελληνική αστική τάξη. Σχεδιασμούς που χαρακτηρίζονται από τον σκληρό ανταγωνισμό με αντιπάλους τους, κυρίως Ρωσία και Κίνα, για τον έλεγχο ενεργειακών πηγών, ενεργειακών και εμπορικών δρόμων, περιοχών γεωστρατηγικής σημασίας. Έτσι, όλοι συμφωνούν ότι σε αυτήν τη διαδικασία η Τουρκία αποτελεί έναν σημαντικό «εταίρο», «σύμμαχο», «συνομιλητή», τον οποίο πρέπει να «τραβήξουν» από οποιαδήποτε επιρροή της Ρωσίας, γιατί το αντίθετο θα σήμαινε ριζική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στην περιοχή. Και η Ελλάδα, ως αταλάντευτο προπύργιο του ΝΑΤΟ στην περιοχή, αναλαμβάνει – και με προθυμία – να συμβάλει αποφασιστικά σε αυτήν την κατεύθυνση, συνεπώς οι ελληνοτουρκικές διαφορές πρέπει να «λυθούν» στο πλαίσιο του «γκριζαρίσματος» του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, της συνεκμετάλλευσης και της συνδιαχείρισης υπό την εποπτεία των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Η στάση αυτή όχι μόνο δεν αποτρέπει αλλά ενισχύει την τουρκική επιθετικότητα, την αμφισβήτηση συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Ιδιαίτερα φαίνεται ότι τα Ελληνοτουρκικά ιεραρχούνται ψηλά στην ατζέντα των ευρωτουρκικών σχέσεων. Ετσι, η ΕΕ αναβαθμίζει τις σχετικές προσπάθειες αυτό το εξάμηνο, που συμπίπτει με τη γερμανική προεδρία. Οι απανωτές «πρωτοβουλίες» της γερμανικής κυβέρνησης, ξεκινώντας από την τριμερή με Ελλάδα και Τουρκία παραμονές του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων και συνεχίζοντας με τις επαφές Μέρκελ με Ερντογάν και Μητσοτάκη και την επίσκεψη του Γερμανού ΥΠΕΞ Χ. Μάας στην Αθήνα, συνθέτουν την εικόνα του ευρωτουρκικού παζαριού, όπου όλα γίνονται ένα πακέτο: Εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, Λιβύη, Μεταναστευτικό και προφανώς Αιγαίο. Τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα λοιπόν εντάσσονται σε αυτήν την ευρύτερη ευρωτουρκική διαπραγμάτευση, επιβεβαιώνοντας ότι η «διεθνοποίηση» των τουρκικών προκλήσεων, που διαφημίζουν ως «διέξοδο» ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι παρά ένας ακόμα δρόμος αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Ο λαός έχει τη δύναμη με την πάλη του να παρέμβει αποφασιστικά κόντρα στις επικίνδυνες εξελίξεις που απεργάζονται σε βάρος του. Να μη δείξει καμία εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Η μαζική και αποφασισμένη τριήμερη καθολική απεργία των νησιωτών, ο αγώνας τους που βάζει μέχρι σήμερα εμπόδια στην εγκατάσταση νέων hot spots στα ελληνικά νησιά για φυλακές προσφύγων και μεταναστών της ΕΕ, είναι ένα μικρό μόλις δείγμα τού πόσο μπορεί να διαψευστεί όποιος υποτιμάει, ακόμα και με αυτόν τον σημερινό αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, το ρόλο του λαϊκού παράγοντα στον καθορισμό των εξελίξεων.
Ο αντίπαλος λοιπόν αποδεδειγμένα προετοιμάζεται, το κρίσιμο ζήτημα είναι να κάνει το ίδιο και ο λαός. Να πιστέψει στην αστείρευτη δύναμή του και να τη δείξει στο δρόμο των αγώνων…#
