Αποφασιστικό χτύπημα στο 8ωρο: «Επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν εργαζομένους ως 10 ώρες ημερησίως κατά μέγιστο, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, εφόσον εντός του ίδιου 6μήνου εξοφλούν τις ώρες με αντίστοιχη μείωση ωρών ή ρεπό ή ημέρες άδειας».
Υπό διωγμό το απεργιακό δικαίωμα: «το προσωπικό στοιχειώδους λειτουργίας, που πρέπει να εξακολουθεί να εργάζεται στις επιχειρήσεις που η λειτουργία τους είναι κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο, στο Δημόσιο, τους ΟΤΑ και τα ΝΠΔΔ, ορίζεται σε τουλάχιστον 40%»!
Οι σαρωτικές ανατροπές που προωθεί σήμερα η κυβέρνηση κατά παραγγελία του κεφαλαίου έχουν βαθιές ρίζες στο αντεργατικό οπλοστάσιο που του έχουν διασφαλίσει όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ:
• Η εφαρμογή 10ωρης εργάσιμης μέρας πατάει πάνω στο νόμο 3986/2011 για τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας. Ο νόμος ψηφίστηκε το 2011 από την τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, με βάση Οδηγίες της ΕΕ, προβλέποντας τότε για πρώτη φορά 10ωρη εργάσιμη μέρα για ένα διάστημα αυξημένης απασχόλησης τριών μηνών, χωρίς πληρωμή των επιπλέον ωρών, με «ισοφάριση» με μειωμένη απασχόληση, ρεπό, άδεια, τους επόμενους μήνες. Τη γενικευμένη εφαρμογή αυτής της πρόβλεψης, χωρίς δικλίδες που τη δυσκόλεψαν στην πράξη, έρχεται να λύσει το σημερινό νομοσχέδιο.
• Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο διατήρησε τους αντεργατικούς νόμους για τη «διευθέτηση», την υπερεργασία και την υπερωρία, αλλά ήρθε να τους ενισχύσει με το νόμο 4498/2017 για το χρόνο εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών, δίνοντας τη δυνατότητα για «συνεχόμενη απασχόληση 12 ωρών», που μπορεί να επεκταθεί μέχρι και τις 24 ώρες.
• Αξιοποιώντας νόμο του 2013, της ΝΔ, το 2017 ο ΣΥΡΙΖΑ με σχετική διάταξη στο νόμο 4472 νομοθέτησε το άνοιγμα των καταστημάτων όλες τις Κυριακές από το Μάη μέχρι τον Οκτώβρη(!) στις «τουριστικές περιοχές» σε Αττική, Θεσσαλονίκη κ.α.
• Απανωτά είναι τα χτυπήματα και στο δικαίωμα στην απεργία. Στο νόμο 4512/2018 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλήφθηκε διάταξη που υπερδιπλασίασε τον αριθμό των εργαζομένων που απαιτείται για την απαρτία μιας Γενικής Συνέλευσης (50% συν 1) και για την προκήρυξη απεργίας από ένα πρωτοβάθμιο σωματείο, χτυπώντας έτσι το απεργιακό δικαίωμα μέσα στους χώρους δουλειάς. #