• Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ
• Ανακοίνωση της ΤΕ Λέσβου του ΚΚΕ
«Έφυγε» από τη ζωή ο σύντροφος Σταύρος Σκοπελίτης. Κομμουνιστής με έντονη δραστηριότητα και πλούσια αγωνιστική πείρα από τη συμμετοχή του στο μαζικό λαϊκό κίνημα, ο Σταύρος Σκοπελίτης ανταποκρίθηκε στις μεγάλες προσδοκίες όχι μόνον των συμπατριωτών του της Λέσβου, αλλά και γενικότερα στον αγώνα του ΚΚΕ για τα δίκαια και τα συμφέροντα των εργαζομένων, των αγροτών και των επαγγελματοβιοτεχνών, των λαϊκών δυνάμεων της χώρας μας γενικότερα.
Σε ανακοίνωσή της η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ σημειώνει:
«Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με μεγάλη θλίψη αποχαιρετά τον σύντροφο Σταύρο Σκοπελίτη, ο οποίος υπήρξε για χρόνια στέλεχος και βουλευτής του ΚΚΕ στο νησί της Λέσβου. Ο σύντροφος Σταύρος υπήρξε σεμνός αγωνιστής και αφοσιωμένος κομμουνιστής με ισχυρούς δεσμούς με τον λαϊκό και αγροτικό κόσμο του νησιού του, ιδιαίτερα με τις οικογένειες των αγωνιστών της Λέσβου.
Ο σ. Σταύρος γεννήθηκε το 1941 στον Παλαιόκηπο της Λέσβου από γονείς μέλη του ΚΚΕ, οι οποίοι από τα νεανικά τους χρόνια υπέστησαν διώξεις, φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν για τη δράση τους.
Από νεαρή ηλικία ο σ. Σταύρος έκανε διάφορες δουλειές για να βοηθήσει την οικογένειά του, αφού ο πατέρας του πηγαινοερχόταν στις εξορίες. Ανάμεσα στις δουλειές που έκανε ήταν και εκείνη του οικοδόμου, του εργάτη στα ελαιοχώραφα και διάφορες άλλες δουλειές του ποδαριού.
Εντάσσεται στο κίνημα από τα εφηβικά του χρόνια ζώντας σε μια οικογένεια που βίωνε και μάλιστα με δραματικό τρόπο τις εξελίξεις στον τόπο του
. Στις εκλογές του 1956, σε ηλικία 15 χρόνων, δραστηριοποιείται ενεργά και οργανώνεται στη Νεολαία της ΕΔΑ. Μαζί με τη μητέρα του, μιας και ο πατέρας του έχει ήδη συλληφθεί, οργανώνει την προεκλογική δουλειά για τις εκλογές του ’61, εμψυχώνοντας τους αριστερούς του χωριού του, που καθημερινά η χωροφυλακή τούς σέρνει για ανακρίσεις. Σε αυτήν την εκλογική μάχη συλλαμβάνεται γιατί μεταφέρει ψηφοδέλτια στους ψηφοφόρους της ΕΔΑ και αφήνεται ελεύθερος χάρη στις διαμαρτυρίες του 95χρονου παππού του.
Μετά την απόλυσή του από τον στρατό και με τη δημιουργία της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, δουλεύει δραστήρια για το στήσιμο των οργανώσεών της στο νησί της Λέσβου ως μέλος του Νομαρχιακού Συμβουλίου. Εκλέγεται αντιπρόσωπος και παίρνει μέρος στο συνέδριο των Λαμπράκηδων, ενώ συμμετέχει στην πανελλαδική σύσκεψη της ΕΔΑ για τα αγροτικά θέματα, εκπροσωπώντας τους νέους αγρότες του νησιού του.
Το 1967 συλλαμβάνεται και στέλνεται, μαζί με τον πατέρα του, εξορία στη Γιούρα. Από τη Γιούρα μεταφέρεται στο Λακκί της Λέρου και από κει μαζί με τους άλλους νεολαίους εξόριστους μεταφέρεται στον Ωρωπό και από κει ξανά πίσω Γιούρα και από κει πάλι στο Λακκί της Λέρου.
Στο Λακκί της Λέρου μαζί με άλλους εξόριστους παίρνει ξεκάθαρη θέση με τη 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ του 1968 στηρίζοντας το Κόμμα και μαζί με άλλους νεολαίους, με μήνυμα, χαιρετίζει την ίδρυση της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας.
Μετά την απόλυσή του από την εξορία, το φθινόπωρο του 1970, δραστηριοποιείται ως οργανωμένο μέλος της ΚΝΕ. Το Νοέμβρη του ’73 παίρνει μέρος στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, συλλαμβάνεται και αργότερα αφήνεται ελεύθερος.
Μετά τη μεταπολίτευση αναλαμβάνει διάφορες χρεώσεις ως μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και του Γραφείου Πόλης της Αθήνας. Στις αρχές του 1975 περνάει στη δουλειά του Κόμματος και εκλέγεται μέλος του Γραφείου της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας. Τα επόμενα χρόνια αναλαμβάνει διάφορες χρεώσεις στην καθοδήγηση της Λέσβου και της Χίου και μετακομίζει στη Μυτιλήνη. Από το 1978 και για τα επόμενα 10 χρόνια ήταν Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Λέσβου του ΚΚΕ.
Την περίοδο της εσωκομματικής κρίσης ’89 – ’91 με τη στάση και τη δράση του υπερασπίστηκε τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του ΚΚΕ, κόντρα στις οπορτουνιστικές δυνάμεις.
Από το 1990 και για έξι χρόνια ανέπτυξε πρωτοπόρα δράση στο αγροτικό κίνημα ως αντιπρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Λέσβου.
Ο σύντροφος Σταύρος Σκοπελίτης υπηρέτησε το λαό της Λέσβου και των άλλων νησιών ως βουλευτής από το 1999 έως το 2012, βρέθηκε πάντα κοντά στους νησιώτες και τα προβλήματά τους, μπροστάρης στους αγώνες τους, υπήρξε η δική τους φωνή στη Βουλή.
Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στη σύζυγο και τα παιδιά του».
Σε ανακοίνωσή της η ΤΕ Λέσβου του ΚΚΕ σημειώνει:
«Αποχαιρετάμε τον σύντροφο που ανάλωσε ολόκληρη τη ζωή του υπερασπιζόμενος, από τα πιο διαφορετικά μετερίζια, τα δίκαια της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, τα δίκαια του λαού της Λέσβου. Αυτή η ζωή του σύντροφου Σταύρου είναι ένα πανεπιστήμιο για όλους εμάς που μένουμε πίσω και που υποσχόμαστε να συνεχίσουμε τους αγώνες του.
Τα νιάτα του; Γεμάτα από αγώνες, σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Ολόρθος στις αναμετρήσεις με τις δυνάμεις καταστολής, πριν και κατά τη διάρκεια της χούντας των συνταγματαρχών. Δεν «συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις» εκείνης της περιόδου, γνωρίζοντας και ταυτόχρονα αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που είχε η πολιτική του δραστηριότητα σ’ εκείνον και την οικογένειά του.
Πρωτοστάτησε, μαζί με άλλους νεολαίους, στη δημιουργία της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας, στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Πέρασε αλύγιστος όλες τις διώξεις εκείνης της εποχής και μετά τη μεταπολίτευση συνέχισε να παρέχει τις υπηρεσίες του στο κίνημα από άλλα μετερίζια.
Στη νεολαία της Αθήνας από τη θέση του μέλους του Κεντρικού Συμβούλιου της ΚΝΕ και του Γραφείου Πόλης Αθήνας της ΚΝΕ. Στους εργαζόμενους της πρωτεύουσας από τη θέση του μέλους του Γραφείου της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας.
Στη Λέσβο αναλαμβάνει αρκετές χρεώσεις μέχρι το 1978, όπου εκλέγεται γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής. Από αυτή τη θέση στα επόμενα 10 χρόνια βάζει τη σφραγίδα του στην ανάπτυξη της οργάνωσης της Λέσβου του Κόμματος.
Τη δεκαετία του ’90 δραστηριοποιείται στο αγροτικό συνεταιριστικό κίνημα στο νησί ενώ και το πέρασμά του από το δήμο Μυτιλήνης στη θέση αντιδημάρχου έχει αφήσει ανεξίτηλα τα ίχνη του.
Σε όλες τις δύσκολες εσωκομματικές καταστάσεις, όπως το 1968 αλλά και το ’89- ’91, όπου το κόμμα μας έδινε τη μάχη με τον οπορτουνισμό, ο σύντροφος Σταύρος με τη στάση και τη δράση του υπερασπίστηκε τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του ΚΚΕ και έβαλε πλάτη για την γρήγορη επούλωση των πληγών που είχαν αφήσει στο κομματικό σώμα αυτές οι μάχες.
Στη Βουλή όπου ο σύντροφος Σταύρος βρέθηκε με την ψήφο των συμπολιτών του για 13 χρόνια, στάθηκε πάντα κοντά στους νησιώτες και τα προβλήματά τους, μπροστάρης στους αγώνες τους, υπήρξε η δική τους φωνή.
Εκφράζουμε τα πιο ειλικρινή συλλυπητήρια στη σύζυγό του Εριφύλη και στα παιδιά του Άννα και Γιώργο και τους υποσχόμαστε πως ο σύντροφός μας θα είναι πάντα παρών στους αγώνες που έρχονται να μας συμβουλεύει με την ήρεμη φωνή του και την τεράστια πείρα του για τα επόμενα βήματά μας.
Μοναδικό «όπλο» το ΚΚΕ!
Ο κομμουνιστής βουλευτής Ν. Λέσβου Σταύρος Σκοπελίτης, αναφέρεται στη δράση των κομμουνιστών στο νησί
Ριζοσπάστης, Δευτέρα 20 Μάρτη 2000
«Οι ισχυροί δεσμοί του ΚΚΕ με το λαό της Λέσβου επιβεβαιώνονται όχι μόνο στα εκλογικά αποτελέσματα αλλά και μέσα από τους κοινούς αγώνες.» Ο βουλευτής Λέσβου του ΚΚΕ, και υποψήφιος ξανά στο νομό, Σταύρος Σκοπελίτης σημειώνει, πως «ιδιαίτερα στο χώρο της αγροτιάς, η κατάσταση είναι από τις χειρότερες που γνώρισε τις τελευταίες δεκαετίες ο τόπος. Οι τιμές στο λάδι είναι εξευτελιστικές και στο γάλα είναι καθηλωμένες από το ’93. Προστέθηκαν και τα προβλήματα από τον καταρροϊκό πυρετό και την καραντίνα στην κτηνοτροφία. Μεγάλα είναι τα προβλήματα και στους μικρομεσαίους. Ο χαμηλός τζίρος είναι και συνέπεια των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η αγροτική παραγωγή, πέρα από τη γενικότερη οικονομική κρίση.
Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζει και η νεολαία, με έντονο εκείνο της απασχόλησης. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι αιτήσεις που «πολιορκούν» τους τοπικούς δήμους για προσλήψεις μετριούνται από δεκάδες έως εκατοντάδες. Η χειροτέρευση της οικονομικής κατάστασης του νομού δείχνει ότι δε θα σηκωθεί από τη θέση που έχει, και θα παραμείνει στους τελευταίους από πλευράς ανάπτυξης. Αντίθετα, θα συνεχίσει αυτή την πτωτική πορεία που δεν έχει βέβαια σχέση με τις παραγωγικές δυνατότητές του νομού, που είναι πολλές, αλλά με την πολιτική που εφαρμόζεται και στις άλλες αγροτικές περιοχές της χώρας μας και που εδώ παίρνει οξυμένη μορφή λόγω της γεωγραφικής θέσης».
«Είμαστε το μόνο κόμμα», υπογραμμίζει ο βουλευτής, «που αντιπαλέψαμε αυτή την πολιτική, προτείνοντας στη θέση της μια άλλη, τη μόνη που μπορεί να βγάλει συνολικά τη χώρα από αυτή την κατάσταση. Πολιτική που έχει σχέση με την κρατική στήριξη της αγροτικής παραγωγής, με ανάλογα έργα που πρέπει να γίνουν για την αξιοποίηση των πλούσιων παραγωγικών πηγών. Αυτή η πάλη αναπτύσσεται μέσα από την καθημερινή δράση και τη δική μου ως βουλευτή, όπως προηγούμενα από τη δράση του Στρατή Κόρακα, μέσα από τους μαζικούς χώρους που δρουν οι κομμουνιστές και μέσα από τους αγώνες.
Χαρακτηριστικά, αναφέρει ο κομμουνιστής βουλευτής: «Το τελευταίο διάστημα οι κομμουνιστές πρωτοστάτησαν σε αγώνες για την υπεράσπιση της παραγωγής, για τα προβλήματα των εργαζομένων. Αγώνες οι οποίοι και από άποψη μαζικότητας και από άποψη μαχητικότητας καταγράφτηκαν από τους πιο πετυχημένους. Συνεχίζουμε να βρισκόμαστε σε αγωνιστική επαγρύπνηση και ετοιμότητα. Αυτή η δράση μας εκτιμάται θετικά από το λαό της Λέσβου. Είμαστε οι μόνοι που σήμερα συζητάμε μαζί του. Και τον καλούμε, αυτή η ταύτιση που είχαμε στους αγώνες να εκφραστεί και στα αποτελέσματα των εκλογών, όχι για να καταγραφεί για άλλη μια φορά η ισχυρή παρουσία του Κόμματος στο νομό, αλλά για να έχει ένα όπλο στην πάλη του για ένα καλύτερο αύριο. Και αυτό το όπλο δεν μπορεί να είναι άλλο από το ΚΚΕ». #
