Τους εργαζόμενους στην καθαριότητα του Δήμου Μυτιλήνης, αλλά και τους υπαλλήλους στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου επισκέφτηκε η Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που πραγματοποιεί επίσκεψη στο νησί, η οποία ολοκληρώνεται απόψε με επίσκεψη στη σεισμόπληκτη Βρίσσα. Την Λουίζα Ράζου συνόδευαν η βουλευτίνα Λέσβου του Κόμματος Μαρία Κομνηνάκα, η Νίκη Τσιριγώτη επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον Δήμο Μυτιλήνης και ο Κώστας Ρήγας, γραμματέας της ΤΕ Λέσβου του ΚΚΕ.
Οργισμένοι οι εργαζόμενοι στον τομέα της καθαριότητας κατήγγειλαν στο κλιμάκιο του Κόμματος τις άθλιες συνθήκες μέσα στις οποίες είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν. Δηλωτικό αυτών είναι ότι ο χώρος απ’ όπου αρχίζουν και ολοκληρώνουν τις βάρδιές τους παραμένει εδώ και 6 μήνες χωρίς νερό!!! Αδυνατούν έτσι ακόμα και να πλύνουν τα χέρια τους, ενώ και τα αντισηπτικά που τοποθετήθηκαν στον χώρο στις αρχές της πανδημίας έκτοτε δεν αντικαταστάθηκαν ποτέ. 28 εργαζόμενοι στο σύνολό τους, αριθμός τόσο μικρός που πολλά απορριμματοφόρα βγαίνουν στους δρόμους με ένα μόνο άτομο που θα πρέπει να μετακινήσει και να αδειάσει κάδους που δεν είναι πάντα τοποθετημένοι σε βολικό σημείο. Στην καθαριότητα απασχολούνται και έκτακτοι από τη διαδημοτική επιχείρηση, αυτοί όμως και απλήρωτοι παραμένουν εδώ και μήνες, αλλά ούτε είναι εξειδικευμένο προσωπικό, δεν έχουν προσληφθεί για τις ανάγκες της καθαριότητας ούτε καλύπτονται από κάποια σχετική σύμβαση. «Τρέμω αν πάθει κάτι ένας τέτοιος άνθρωπος τι θα γίνει μετά», λέει ένας οδηγός.
Μεταξύ των άλλων δεν τους χορηγούνται τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, γάλα και στολές, άδειες δεν δίνονται, η πίεση είναι τρομακτική και τα ωράρια εξαντλητικά, προσλήψεις δεν γίνονται ούτε ανανεώνεται ο στόλος των οχημάτων, ενώ κατήγγειλαν πως δέχονται εκφοβισμό και απειλές όταν διαμαρτυρηθούν για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν. «Τα λέμε σε δημάρχους, αντιδημάρχους, τίποτα δεν γίνεται», «όποιος φεύγει με σύνταξη δεν είναι σίγουρο ότι θα ζήσει να τη χαρεί, τόσο κακές είναι οι συνθήκες δουλειάς», «βγαίνω έξω παρέα με το χάρο, τρέμω αν θα γυρίσουμε πίσω», είναι μερικές από τις φράσεις που ακούστηκαν κατά τη συζήτηση.
Από την πλευρά της η Λουίζα Ράζου μεταξύ άλλων τόνισε πως αυτά τα προβλήματα δεν είναι ιδιαιτερότητα δική τους, αλλά κοινά για όλο τον κλάδο, ένας κλάδος με άθλιες εργασιακές σχέσεις και μεγάλη επισφάλεια, ένας κλάδος με μεγάλο επαγγελματικό κίνδυνο. Αλλά η ζωή του εργάτη -τόνισε- συνεχίζεται και έξω από δω και αυτά που βιώνετε έχουν σχέση με την πολιτική που ακολουθείται απ’ όλες τις κυβερνήσεις, ο μισθός που δεν φτάνει παρά για τα στοιχειώδη και αν, η κατάσταση που πάει από το κακό στο χειρότερο, με τους ανταγωνισμούς στην περιοχή, οι κυβερνώντες τα ρίχνουν ο ένας στον άλλο, όλοι μαζί στον Πούτιν και τον πόλεμο και τα πράγματα δυσκολεύουν ολοένα.
Θα έχουμε εκλογές -πρόσθεσε- και θα περάσουν από δω και θα σας πουν διάφοροι διάφορα, θα σας φοβίσουν και με τη σταθερότητα, μην έρθουν οι άλλοι και γίνει κανένας πόλεμος, να έχουμε σταθερότητα κλπ. Εμείς ως ΚΚΕ σας κοιτάμε στα μάτια και καθαρά σας λέμε: Άλλο απ’ τον δικό σας αγώνα και την ενότητά σας στην πάλη για να αποσπάσετε καλύτερους όρους δουλειάς και μια καλύτερη ζωή δεν μπορείτε να περιμένετε από κανέναν σωτήρα, άλλωστε τους ξέρετε όλους, όλοι έχουν κυβερνήσει. Κοιτάξτε λοιπόν εσείς πώς θα μαζικοποιήσετε τον αγώνα, τα σωματεία σας, τις Επιτροπές Αγώνα μαζί με άλλα σωματεία και σκεφτείτε πολύ σοβαρά να ισχυροποιήσετε το ΚΚΕ που είναι δύναμη για σας. Εμείς με όσες δυνάμεις διαθέτουμε και κοινοβουλευτικά και στο κίνημα, οι περισσότεροι απ’ την πείρα σας ξέρετε ότι προσπαθούμε να είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα.
Η Λουίζα Ράζου θύμισε τους αγώνες του ΚΚΕ μέσα στην πανδημία, τους αγώνες του για το Μεταναστευτικό ώστε να μην περάσουν οι σχεδιασμοί εγκλωβισμού μεταναστών και προσφύγων στο νησί. «Σκεφτείτε πολύ σοβαρά και στην κάλπη να σταθείτε με βάση το δικό σας ταξικό συμφέρον που βρίσκεται σε συμπόρευση και σε κοινή πάλη με το ΚΚΕ. Έτσι νομίζουμε ότι μπορεί να ανοίξει ένας δρόμος ελπιδοφόρος που κάτω από προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει στο να απαλλαγούμε οριστικά απ’ αυτές τις κυβερνήσεις οι οποίες εναλλάσσονται και να θέσει ο λαός με τη δική του παρέμβαση τις προϋποθέσεις για τη δική του εξουσία όπου εσείς, η οικογένειά σας, θα μπορεί να ζήσει πολύ καλύτερα, γιατί πλούτος υπάρχει άφθονος, μόνο που δεν πάει για την ικανοποίηση των εργατικών – λαϊκών αναγκών», κατέληξε.
Αμέσως μετά επισκέφτηκε την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου όπου συναντήθηκε με το ΔΣ του Συλλόγου Υπαλλήλων, ενώ περιόδευσε στους χώρους των γραφείων. Οι συνδικαλιστές μετέφεραν στο κλιμάκιο του Κόμματος τη μεγάλη αγωνία και ανασφάλεια των εργαζομένων καθώς εδώ και χρόνια διασπείρονται φήμες περί κατάργησης της υπηρεσίας, με αποτέλεσμα εργαζόμενοι να την εγκαταλείψουν όσο υπήρχε αυτή δυνατότητα, γεγονός που μαζί με τις συνταξιοδοτήσεις και την απουσία νέων προσλήψεων έχει επιφέρει μεγάλη έλλειψη προσωπικού.
Η λύση που δόθηκε από το κράτος ήταν η εξαίρεσή τους από την κινητικότητα! Κατήγγειλαν ακόμα το παγωμένο μισθολόγιό τους, την ανάθεση εργασιών σε ιδιώτες π.χ. την πρόσφατη συμφωνία ανάμεσα στο υπουργείο Μετανάστευσης και σε ιδιωτική εταιρεία ώστε να αναλάβει τη συλλογή κρίσιμων και εξαιρετικά ευαίσθητων βιομετρικών δεδομένων που απαιτούνται απ’ όσους αλλοδαπούς μπαίνουν στη διαδικασία εξασφάλισης άδειας παραμονής. Μάλιστα σημείωσαν την αντίφαση αυτή τη συμφωνία να την υπογράφουν οι ίδιοι που προχωρούσαν σε συστάσεις στους εργαζόμενους στη σχετική υπηρεσία να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί ακριβώς λόγω της βαρύτητας των δεδομένων που συλλέγουν!
Οι εργαζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν κι άλλες αντιξοότητες όπως η μετακίνησή τους σε νησιά για εργασία όπου όμως δεν υπάρχει η υποδομή για να στηρίξει π.χ. τις μετακινήσεις τους κλπ.
Από την πλευρά της η Λουίζα Ράζου σημείωσε πως οι λεγόμενες παθογένειες της δημόσιας διοίκησης γίνονται το όχημα απ’ όσους με την πολιτική τους και με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ τις προκαλούν για να περάσουν αντιδραστικές αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις και προσαρμογές που με τη σειρά τους δημιουργούν νέες παθογένειες και συνεχίζεται ένας φαύλος κύκλος πάντα σε βάρος των εργαζομένων, αλλά και του λαού και των υπηρεσιών που έχει ανάγκη.
Εξέφρασε τη στήριξη του ΚΚΕ στα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων, σημειώνοντας μάλιστα πως κάποια απ’ αυτά όπως π.χ. το αίτημα για αυξήσεις στους μισθούς και επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού είναι και λίγα μπροστά στις εξελίξεις, με τον πληθωρισμό που κατατρώει το λαϊκό εισόδημα και να απαιτείται ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυσή του.
Τόνισε τέλος την ανάγκη ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι να βαδίσουν τον δρόμο του αγώνα σε συμπόρευση με το ΚΚΕ για να ανοίξει μια ελπιδοφόρα προοπτική, ενώ κάλεσε τους εργαζόμενους να το ισχυροποιήσουν και στην κάλπη, επανεκλέγοντας κομμουνιστή βουλευτή στη Λέσβο που είναι και θα παραμείνει στήριγμα για τις δίκαιες διεκδικήσεις τους.#
