Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προκλητικά ισχυρίζεται ότι η συμφωνία Ελλάδας – FYROM, που ανοίγει το δρόμο στην επέκταση ΝΑΤΟ – ΕΕ στα Δυτικά Βαλκάνια, θα διασφαλίσει την ειρήνη, τη συνεργασία και τη σταθερότητα στα Βαλκάνια, αναγνωρίζοντας το ΝΑΤΟ ως παράγοντα ασφάλειας. Οι λαοί όμως δεν έχουν να λαμβάνουν καμία ασφάλεια από έναν ιμπεριαλιστικό οργανισμό, που ειδικεύεται στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, ενώ ειδικά για τα Βαλκάνια ξεδιπλώνει σχεδιασμό περικύκλωσης της Ρωσίας.
Το «τρέξιμο» της κυβέρνησης για το κλείσιμο της συμφωνίας αποτελεί μέρος της πολιτικής βαθιάς εμπλοκής σε αυτούς τους επικίνδυνους ευρω-ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς. Συμπληρώνει το γεγονός ότι έχει σπείρει σε όλη την Ελλάδα ΝΑΤΟϊκές βάσεις, παρέχοντας κάθε είδους στήριξη στα εγκληματικά σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή. Από τους ελλιμενισμούς και τους ανεφοδιασμούς πολεμικών πλοίων, μέχρι τις συνεκπαιδεύσεις, τις ασκήσεις και αποστολές εκτός συνόρων, αλλά και τις «διευθετήσεις» στις οποίες πρωτοστατεί στα Βαλκάνια, όλα εντάσσονται στην ίδια στρατηγική: Αυτή της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της αστικής τάξης, της συμμετοχής σε μπίζνες που ξεπερνούν την ελληνική αγορά. Αυτή η στρατηγική αποτελεί οδηγό για όλα τα κόμματα του κεφαλαίου, και γι’ αυτό ο όποιος καβγάς μεταξύ τους δεν γίνεται για την «ταμπακιέρα».
Καθόλου τυχαία, όλοι οι στρατηγικοί σχεδιασμοί στην ενέργεια, στους αγωγούς, στις υποδομές, στις μεταφορές, στους οποίους επιδιώκει να χωθεί μέχρι τα μπούνια η αστική τάξη της Ελλάδας και να παίξει ρόλο, αποτυπώνονται επιγραμματικά σε άρθρο της συμφωνίας.
Αυτή είναι η στρατηγική, που για να υλοποιηθεί απαιτεί, μαζί με την εμπλοκή στα βρώμικα ιμπεριαλιστικά σχέδια στο εξωτερικό, όλο και πιο φθηνή εργατική δύναμη στο εσωτερικό. Γι’ αυτό, μαζί με την απόλυτη «τυπικότητα» στις ΝΑΤΟϊκές της υποχρεώσεις, η κυβέρνηση εφαρμόζει αταλάντευτα την αντιλαϊκή πολιτική, εξοπλίζοντας διαρκώς με νέους νόμους την εργοδοσία, τους μονοπωλιακούς ομίλους, για να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους.
Το πακέτο με τα προαπαιτούμενα και το Μεσοπρόθεσμο, που ψήφισε την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, προσθέτει νέα βάρη στην εργατική – λαϊκή οικογένεια, ενώ αποτελεί επισφράγιση της μονιμοποίησης των τριών μνημονίων και των εκατοντάδων εφαρμοστικών νόμων.
Όσο ενιαία, λοιπόν, είναι η επίθεση από το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του, άλλο τόσο ενιαία πρέπει να είναι η εργατική – λαϊκή απάντηση. Στο επίκεντρο των εργατικών διεκδικήσεων να βρεθούν οι ανάγκες του λαού τόσο στη δουλειά, το εισόδημα, τον ελεύθερο χρόνο, την κοινωνική ασφάλιση, όσο και στο να ζει ειρηνικά και αρμονικά με τους γειτονικούς λαούς, χωρίς τους διαρκείς πολεμικούς κινδύνους όπου τους εμπλέκουν οι αντιπαραθέσεις των μονοπωλιακών ομίλων.
