Μετά και τη συμφωνία στο Γιουρογκρουπ της προηγούμενης βδομάδας. Η κυβέρνηση γιορτάζει. Γιατί;
– Επειδή για το κεφάλαιο γίνεται «βιώσιμο» το χρέος.
– Επειδή ο λαός θα πληρώσει στο ακέραιο ένα χρέος που δεν δημιούργησε.
– Επειδή το κεφάλαιο και το κράτος του θα έχουν «χώρο» ώστε μεγαλύτερο κομμάτι της λαϊκής αφαίμαξης να τροφοδοτεί τις επενδύσεις, τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων.
– Επειδή για να στηθεί όλος αυτός ο μηχανισμός διευκόλυνσης των καπιταλιστών, ο λαός θα ματώσει με μέτρα πάνω στα μέτρα και μάλιστα με τακτικές – εξαμηνιαίες «αξιολογήσεις», ώστε να ξεδιπλώνεται απρόσκοπτα η αντιλαϊκή κλιμάκωση.
Η κυβέρνηση καλεί το λαό να νιώσει ανακούφιση και να μοιραστεί μαζί της τα συχαρίκια που απολαμβάνει από τους διεθνείς οργανισμούς για την προσήλωσή της στις «μεταρρυθμίσεις».
Μόνο που κάθε επιβράβευση προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ από εκπροσώπους οργανισμών όπως ο ΟΟΣΑ, η ΕΕ, από πιστοληπτικούς οίκους κλπ., είναι άλλη μια φτυαριά στο οριστικό θάψιμο των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων, άλλο ένα «μπράβο» για την εξασφάλιση φθηνότερης εργατικής δύναμης.
Απάντηση των εργαζομένων και του λαϊκού κινήματος δεν μπορεί να είναι η παραίτηση, ο συμβιβασμός με τα ψίχουλα. Μόνο η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, οργανωμένοι στα σωματεία τους, συσπειρωμένοι στην πάλη, διεκδικώντας ανυποχώρητα την ικανοποίηση των αναγκών τους, μπορούν να βάλουν εμπόδια, να αποσπάσουν έστω και προσωρινά μέτρα ανακούφισης. Όσο αναπτύσσεται αυτή η σκληρή πάλη, αγκαλιάζοντας όλο και περισσότερους χώρους δουλειάς και κλάδους, τόσο περισσότερο θα χρεοκοπούν και οι αυταπάτες, θα ακυρώνεται στην πράξη η προσπάθεια της κυβέρνησης να κερδίσει την «υπομονή» των εργαζομένων σε θυσίες για να κατοχυρώνεται η ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου.
Τώρα πρέπει να φτάσει σε ακόμα περισσότερους ανθρώπους του μόχθου το κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ. Είναι καιρός να κατασταλάξουν πιο ώριμα συμπεράσματα από τα τελευταία χρόνια, και αυτό να μεταφραστεί σε πιο μαχητικούς αγώνες, σε συμβολή στην ανασύνταξη του κινήματος για να περάσει στην αντεπίθεση. Είναι χιλιάδες οι εργαζόμενοι που εκτιμούν τη δράση του Κόμματος, προβληματίζονται από τις παρεμβάσεις του, λένε με κάθε τρόπο ότι «κάτι πρέπει να γίνει». Σε αυτόν τον κόσμο πρέπει να απευθυνθούμε θαρρετά, ανεξάρτητα από το τι ψήφισε σε προηγούμενες εκλογικές μάχες. Να γίνει θέμα συζήτησης η διέξοδος που προτείνει το ΚΚΕ, το κάλεσμα για αλλαγή των συσχετισμών παντού, η ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής πάλης, της Κοινωνικής Συμμαχίας για τη ριζική ανατροπή αυτής της κατάστασης.
