Σα να μην έφτανε το βήμα της ΔΕΘ, από όπου ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ έδειξαν πόσο «αντιδιαμετρικά …ίδια» είναι τα προγράμματά τους, ήρθε και η συζήτηση στη Βουλή για την ενεργοποίηση του μνημονιακού νόμου Βρούτση για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, που έκανε ξανά σκόνη τις «διαχωριστικές γραμμές» μεταξύ τους.
Ετσι, από τη δικαίωση που έδωσε στα μνημόνια ο Αλ. Τσίπρας στη ΔΕΘ, λέγοντας ότι δεν πρόκειται να υπάρξει «κανένα πισωγύρισμα» σε σχέση με τα «συμφωνηθέντα», η κυβέρνηση πέρασε στην πράξη, με τη ΝΔ να τη χειροκροτά στη Βουλή και να «την ευχαριστεί» που επιτέλους «δικαιώνει» την πολιτική της για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας, μέσω και του καθορισμού του κατώτατου μισθού από το κράτος.
Ταυτόχρονα, όλοι μαζί απέρριψαν με συνοπτικές διαδικασίες τημόνη τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή για την αύξηση του κατώτατου μισθού, αυτήν του ΚΚΕ, που προέβλεπε την επαναφορά στα 751 ευρώ και την κατάργηση του νόμου – εκτρώματος που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον κατώτατο μισθό. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ επιβεβαίωσαν έτσι ότι πάνε χέρι – χέρι στηνυπεράσπιση και εφαρμογή όλου του μνημονιακού πλαισίου και κυρίως των πιο καθοριστικών νόμων του για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Είναι χαρακτηριστικά τα «διλήμματα» που θέτουν στο λαό ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Τον καλούν π.χ. να διαλέξει αν το τσεκούρι θα πέσει με τη γενικευμένη φοροληστεία (μείωση αφορολόγητου κ.λπ.) ή με μειώσεις σε επιδόματα και κονδύλια για Υγεία – Πρόνοια κ.λπ. Να διαλέξει πώς θα εισπράττεται ο ΕΝΦΙΑ: Μέσω του κεντρικού κράτους (όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ) ή μέσω της Τοπικής Διοίκησης (όπως λέει η ΝΔ)…
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Ασφαλιστικού, που βρέθηκε στο επίκεντρο της «αντιπαράθεσης» πριν και μετά τη ΔΕΘ. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ παριστάνουν τους «υπερασπιστές» των συνταξιούχων, την ίδια στιγμή που ο ένας μετά τον άλλον ψαλίδιζαν τις συντάξεις τουλάχιστον δυο φορές το χρόνο από το 2010. Και ενώ και οι δυο τους προωθούν την ανταποδοτικότητα και την ιδιωτική ασφάλιση, δηλαδή τον πυρήνα της αντιασφαλιστικής πολιτικής της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, τώρα ξιφουλκούν, με τη ΝΔ να αντιπαραβάλλει το «μοντέλο Πινοσέτ» στον νόμο – λαιμητόμο του Κατρούγκαλου.
Το ΚΚΕ είναι η μόνη δύναμη που λέει στο λαό την αλήθεια, ότι καμιά εναλλαγή κυβερνήσεων δεν πρόκειται να του εξασφαλίσει τη ζωή που του αξίζει. Γι’ αυτό πρέπει να ενισχυθεί παντού, σε κάθε εκλογική μάχη, σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα. Γιατί καταθέτει
όλες του τις δυνάμεις στην ενίσχυση της εργατικής – λαϊκής πάλης, στην ισχυροποίηση των σωματείων, κάθε μορφής οργάνωσης εργαζομένων, ανέργων, αυτοαπασχολούμενων, συνταξιούχων, στην ανασύνταξη του κινήματος και στην οικοδόμηση της Κοινωνικής Συμμαχίας, που πραγματικά μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω.
