«Απευθυνόμαστε σ’ όλους και όλες εσάς, τους μισθωτούς εργαζόμενους, τους βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούμενους, τους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, τους συνταξιούχους, τους αγωνιζόμενους επιστήμονες και καλλιτέχνες, που ανησυχείτε, αγανακτείτε και δεν συμβιβάζεστε με τη σημερινή κατάσταση.
Σήμερα, στην εποχή της «ψηφιακής οικονομίας» και της πλατιάς εφαρμογής νέων τεχνολογιών, υπάρχουν οι επιστημονικές, τεχνολογικές και παραγωγικές δυνατότητες για να ζήσουμε όλοι οι εργαζόμενοι πολύ καλύτερα, με βάση τις σύγχρονες λαϊκές και κοινωνικές ανάγκες. Να ζήσουμε χωρίς τον εφιάλτη της ανεργίας, την ανασφάλεια για την επόμενη μέρα. Να εργαζόμαστε λιγότερες ώρες, απολαμβάνοντας καλύτερο επίπεδο ζωής, δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας και μόρφωσης, Πολιτισμού. Να μην αγωνιούμε αν θα πνιγόμαστε στην πρώτη βροχή, αν θα καιγόμαστε στον πρώτο καύσωνα. Να μη βρισκόμαστε μπροστά στον κρατικό και εργοδοτικό αυταρχισμό και καταστολή. Να μη σηκώνουμε το βάρος των εξοπλιστικών προγραμμάτων που δεν αφορούν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας αλλά τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τον πόλεμο για τη διανομή των αγορών.
Οι νέες γενιές όχι μόνο καταδικάζονται να ζουν πίσω από τις δυνατότητες της εποχής, αλλά ζουν και με χειρότερους ακόμα όρους σε σχέση με τις παλιότερες γενεές.
Τι είναι αυτό που μπαίνει εμπόδιο στη λαϊκή ευημερία; Τι είναι αυτό που κάνει τον τροχό της Ιστορίας να γυρνάει είτε στον αέρα είτε προς τα πίσω αντί να πηγαίνει προς τα μπρος; Τι είναι αυτό που ακυρώνει τις δυνατότητες για σύγχρονους όρους δουλειάς και ζωής;
Όποια πλευρά και αν εξετάσουμε, θα διαπιστώσουμε ποιοι και πώς θυσιάζουν τις ανάγκες μας στον βωμό του καπιταλιστικού κέρδους. Σήμερα υπάρχει πείρα:
-Από τον φαύλο κύκλο της εναλλαγής οικονομικής ανάπτυξης και οικονομικής κρίσης που πληρώνουν διαρκώς με νέες θυσίες οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα.
-Από την πανδημία με τις εκατόμβες νεκρών, τα διαλυμένα συστήματα Υγείας, τις θεραπείες και τα εμβόλια που είναι αντικείμενο σκληρού ανταγωνισμού και κερδοφορίας.
-Από την πλήρη έλλειψη αντιπυρικής, αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής προστασίας, που οδηγεί σε «αφύσικες» καταστροφές σε απώλειες ζωών, λαϊκών περιουσιών και φυσικού πλούτου.
Έχουμε απέναντί μας ένα εχθρικό κράτος, μια οικονομία και συνολικά μια κοινωνική οργάνωση, που λειτουργούν με κριτήριο τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, με το πώς θα μεγαλώσουν τα κέρδη τους, πώς θα βγαίνουν νικητές στον ανταγωνισμό με τους αντιπάλους τους.
Αυτά ακυρώνουν τις δυνατότητες που δημιουργούν οι εργαζόμενοι με τη δουλειά τους και που διευρύνονται συνεχώς με την ανάπτυξη των επιστημών και της τεχνολογίας. Αυτά εμποδίζουν την ικανοποίηση των αναγκών μας. Αυτός είναι ο πραγματικός αντίπαλος που έχουμε απέναντί μας.
Αυτά τα συμφέροντα έχουν υπηρετήσει όλες οι εκδοχές της αστικής διακυβέρνησης: Κεντροδεξιές και κεντροαριστερές, δεξιές και «αριστερές». Κυβερνήσεις μονοκομματικές και συνεργασίας. Μονοκομματικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κυβερνήσεις συνεργασίας μεταξύ τους παρά το ότι ήταν «ορκισμένοι» ανταγωνιστές της κυβερνητικής εναλλαγής. Κυβερνήσεις με πρωθυπουργούς και υπουργούς τεχνοκράτες και «ειδικούς». Η «πρώτη φορά αριστερή» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ.
Γι’ αυτό κάθε νέα κυβέρνηση παίρνει την αντιλαϊκή σκυτάλη από την προηγούμενη, συνεχίζει η μια εκεί που σταμάτησε η άλλη, εφαρμόζει όλους τους αντιλαϊκούς νόμους που ψήφισαν οι προηγούμενες και παίρνει και νέα αντιλαϊκά μέτρα. Από κάθε κυβερνητική θητεία η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία βγαίνει με λιγότερα δικαιώματα, χειροτερεύει η θέση της, βρίσκεται με περισσότερα βάρη στις πλάτες της.
Έχουν όλα δοκιμαστεί και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Πορτογαλία και αλλού.
Γιατί οι κυβερνήσεις μπορεί να αλλάζουν, δεν αλλάζει όμως το ποιος έχει στα χέρια του την εξουσία, ποιος καρπώνεται τον πλούτο που παράγεται.
Να μη χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος…
Σκέψου:
– Πόσες φορές δεν ειπώθηκε το ψέμα ότι από την υλοποίηση των σχεδιασμών για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου, μπορεί να προκύψει και λαϊκή ευημερία;
– Πόσοι μύθοι φτιάχτηκαν για να καλλιεργηθούν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις ότι είναι δυνατόν να ταιριάξουν τα ασυμβίβαστα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων με αυτά των εργαζομένων, του λαού;
– Πόσες φορές η αναζήτηση του δήθεν «μικρότερου κακού» αποδείχτηκε ο σίγουρος δρόμος για να χειροτερέψει η θέση των εργατικών – λαϊκών δυνάμεων;
– Πόσες φορές δεν εμφανίστηκαν ως ρεαλισμός η υποταγή, η προσαρμογή στα ελάχιστα, η παραίτηση απ’ τις απαιτήσεις για μια καλύτερη ζωή;
– Πόσες φορές δεν πληρώσαμε (και θα πληρώσουμε ακόμα πιο ακριβά) τη λογική ότι «με τους αγώνες δεν βγαίνει τίποτα» και ότι η σύγκρουση έχει κόστος;
– Πόσες φορές δεν εγκλωβίστηκε η εργατική – λαϊκή δυσαρέσκεια και δράση στους στόχους μιας κυβερνητικής εναλλαγής, σε «αντιδεξιά» και «αντινεοφιλελεύθερα» μέτωπα που φρενάρουν τη ριζοσπαστικοποίηση, οδηγούν στην ήττα και την απογοήτευση;
– Πόσες φορές η αναμονή λύσεων «από τα πάνω», η εναπόθεση των ελπίδων στις προεκλογικές διακηρύξεις των αστικών κομμάτων άνοιξαν την όρεξη στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, για να μας κλέβει όλο και περισσότερο;
– Πόσες φορές η αποθέωση της «ατομικότητας» και το αφήγημα της «ατομικής ευθύνης» έγιναν το άλλοθι του κεφαλαίου και των αστικών κυβερνήσεων για το τσάκισμα των κοινωνικών δικαιωμάτων και άνοιξαν τον δρόμο για την παραίτηση από την εργατική – λαϊκή πάλη για αυτά;
Δεν υπάρχουν πια περιθώρια για νέες αυταπάτες
Οι νέες υποσχέσεις που ακούγονται σε ΗΠΑ, ΕΕ και Ελλάδα για έναν πιο δίκαιο και πιο φιλικό στο περιβάλλον καπιταλισμό είναι και απατηλές και επικίνδυνες.
Ο καπιταλισμός, παρά την προσωρινή παγκόσμια κυριαρχία του στα τέλη του 20ού αιώνα, δεν μπορεί να απαλλαγεί απ’ τη σήψη του και τις κρίσεις. Κάθε «γιατρικό» που βρίσκει για τις αντιφάσεις του και τα προβλήματά του γίνεται τελικά «φαρμάκι» που τα επιδεινώνει, τα οξύνει.
Σήμερα όλοι, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ υπόσχονται ξανά καλύτερες μέρες με την εφαρμογή της πολιτικής της «πράσινης» μετάβασης, του «πράσινου New Deal» που εφαρμόζεται στην ΕΕ και τις ΗΠΑ.
Νερό στο μύλο αυτού του παραμυθιού ρίχνουν και άλλες δυνάμεις (π.χ. ΜέΡΑ25 κ.ά.) που μιλάνε για μια νέα «πράσινη κοινωνική συμφωνία», ενισχύοντας αυταπάτες και ψευδαισθήσεις για μια κοινωνική φιλολαϊκή εκδοχή του «πράσινου New Deal».
Προσπαθούν, για άλλη μια φορά, να εξαπατήσουν …
Η νέα «μεγάλη ιδέα» για τα μονοπώλια φέρνει για τα ίδια νέα μεγάλα κερδοφόρα επενδυτικά σχέδια και νέα οικονομικά βάρη στους εργαζόμενους:
Πιο ακριβό ρεύμα και γενικότερα πιο ακριβή Ενέργεια για τα λαϊκά στρώματα, επιδείνωση των όρων εργασίας των εργαζομένων, νέα επιβάρυνση του περιβάλλοντος, μεγαλύτερη εμπλοκή σε ιμπεριαλιστικά σχέδια γύρω από την Ενέργεια με γρήγορη απαξίωση παραγωγικών μονάδων, είναι μερικά από αυτά που πληρώνουν ήδη οι εργαζόμενοι.
Το κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ είναι γνωστό και των επόμενων κυβερνήσεων είναι επίσης ήδη δεδομένο. Είναι αυτό που στηρίζεται και θα υλοποιεί την «Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία», τις Συμβάσεις του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ μέσα στο κατακαλόκαιρο με την ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙ-ΝΑΛ. Αυτό το σχέδιο νέας κρατικής στήριξης κερδοφόρων «πράσινων» επενδύσεων για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων έχει ήδη προσθέσει νέα βάρη στις πλάτες των μισθωτών εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Η νέα αντιλαϊκή ατζέντα υλοποιείται με τα νομοσχέδια που ψηφίζει η κυβέρνηση το ένα πίσω από το άλλο για τα Εργασιακά, την Εκπαίδευση, την Κοινωνική Ασφάλιση.
Ο πρόσφατος κυβερνητικός ανασχηματισμός με συζήτηση γύρω απ’ την «υπουργοποιηση» ενός πρώην υπουργού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα απ’ την τελική κατάληξη, επιβεβαίωσε ότι η κοινή στρατηγική των αστικών κομμάτων είναι η βάση για τη μεταπήδηση στελεχών απ’ το ένα κόμμα στο άλλο και για τα καλέσματα σε «υπουργούς κοινής αποδοχής».
Είναι υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ να διαμαρτύρονται για τους αντιλαϊκούς νόμους, την ίδια στιγμή που αποδέχονται το στρατηγικό πλαίσιο πάνω στο οποίο αυτοί βασίζονται, ψηφίζοντας τη μεγάλη πλειοψηφία των άρθρων τους.
Δεν είναι αθώοι του αίματος όλοι όσοι προετοίμασαν τη σημερινή νέα φάση της αντιλαϊκής αντεργατικής επίθεσης ως κυβερνήσεις, διατηρώντας και ενισχύοντας το αντεργατικό αντιλαϊκό πλαίσιο με διάφορα προσχήματα.
Κοροϊδεύει ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν λέει ότι αύριο θα μπορεί να εφαρμόσει «ανεμπόδιστος το πρόγραμμά του» αφού δεν δεσμεύεται από μνημόνια. Δεσμεύεται από το μνημόνιο των μνημονίων, τη στρατηγική της ΕΕ, τους στρατηγικούς σχεδιασμούς των μονοπωλίων. Τόσο χτες ως κυβέρνηση όσο και σήμερα ως αντιπολίτευση υπηρέτησε και εξακολουθεί να υπηρετεί, με το πρόγραμμα και την πολιτική του, την εξουσία του κεφαλαίου.
Την ίδια ώρα, εμφανίζει την αντιλαϊκή πολιτική ως μια ιδεοληπτική εμμονή της ΝΔ που δήθεν παρεκκλίνει απ’ την «ευρωενωσιακή κανονικότητα», ενώ είναι ακριβώς η ίδια η στρατηγική της ΕΕ που εφαρμόζεται σ’ όλα τα κράτη – μέλη ανεξαρτήτως κυβερνητικής απόχρωσης.
Τα σχέδια εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ στην περιοχή και ευρύτερα είναι ήδη εδώ και έχουν τις υπογραφές όλων, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ κ.ά. Και οι επόμενες κυβερνήσεις θα διατηρήσουν και θα ενισχύσουν τις Συμφωνίες με τις ΗΠΑ για τις Βάσεις, μετατρέποντας ακόμα περισσότερο τη χώρα σε μαγνήτη κινδύνων, θα προχωρήσουν την εμπλοκή σε ΝΑΤΟικές αποστολές, τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Η πρόσφατη συμφωνία AUKUS ανάμεσα σε ΗΠΑ – Ην. Βασίλειο και Αυστραλία, που ήδη προκάλεσε την αντίδραση της Γαλλίας, είναι μια εξέλιξη που θα πυροδοτήσει παραπέρα τους ανταγωνισμούς, τις πολεμικές αναμετρήσεις και θα δημιουργήσει νέες προσφυγικές ροές. Η συμμετοχή της Ελλάδας στο NATO και την ΕΕ αλλά και σε πιο αυτόνομους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς καθώς και οι επενδύσεις Κίνας και Ρωσίας σε αυτήν, την περιπλέκουν σε μια όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Η επίθεση σε βάρος μας δεν πρόκειται να σταματήσει, αν δεν την σταματήσουμε εμείς, αν δεν οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας.
Χωρίς τους αγώνες των προηγούμενων χρόνων θα ήμασταν ήδη σε πολύ χειρότερη θέση.
Σοσιαλισμός η απάντηση για τον 21ο αιώνα
Η ίδια η πραγματικότητα επιβεβαιώνει καθημερινά ότι δεν υπάρχει και ούτε μπορεί να υπάρξει κοινό συμφέρον ανάμεσα στο κεφάλαιο, απ’ τη μια μεριά, και στην εργατική τάξη, στον λαό, απ’ την άλλη.
Αναδεικνύει τον μεγάλο ένοχο, ο οποίος αποτελεί το πραγματικό εμπόδιο για την κοινωνική πρόοδο και ευημερία, την εξουσία που βρίσκεται στα χέρια των εκπροσώπων των μονοπωλιακών ομίλων.
Όλα τα αστικά κόμματα το μόνο που επιδιώκουν και υπηρετούν είναι η διαχείριση των αναγκών του καπιταλιστικού συστήματος, αυτήν τη σύγχρονη βαρβαρότητα, που εμποδίζει να ικανοποιηθούν τα ζωτικά δικαιώματα και οι ανάγκες μας.
Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που, με το Πρόγραμμά του, φωτίζει ότι μπορεί και πρέπει να ανατραπεί ο πραγματικός εχθρός μας, η δικτατορία του κεφαλαίου, ότι υπάρχει η διέξοδος μιας νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού, της κοινωνικής ιδιοκτησίας και της κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας και των υπηρεσιών με επιστημονικότητα και κριτήριο το κοινωνικό όφελος.
Είναι το μοναδικό κόμμα που μελέτησε συλλογικά και έβγαλε συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση κατά τον 20ό αιώνα, τα μεγάλα επιτεύγματα του σοσιαλιστικού συστήματος αλλά και για τις αιτίες των λαθών και των αδυναμιών του που οδήγησαν στην ανατροπή του στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ο καπιταλισμός όμως δεν δικαιώθηκε μετά από αυτές τις αντεπαναστατικές ανατροπές.
Ο σοσιαλισμός είναι η πραγματική πρόοδος, η κοινωνία στην οποία οι εργαζόμενοι βγαίνουν απ’ το περιθώριο της πολιτικής ζωής και συμμετέχουν, ισότιμα άνδρες και γυναίκες, ενεργά στη λήψη, στην εφαρμογή και στον έλεγχο των αποφάσεων, γιατί έχουν πλέον την εξουσία στα δικά τους χέρια.
Το πραγματικά νέο είναι η κοινωνική ιδιοκτησία όλου του πλούτου που υπάρχει, ώστε να πάψει να λειτουργεί η οικονομία με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Πάνω σ’ αυτό το γόνιμο έδαφος, ο κεντρικός σχεδιασμός της παραγωγής μπορεί να θέσει και να πετύχει επιστημονικά καθορισμένους κοινωνικούς στόχους στην αγροτική και βιομηχανική παραγωγή, στις κοινωνικές υπηρεσίες.
Αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ
Σ’ αυτήν τη μεγάλη πρωτοβουλία, για να ανοίξει ο δρόμος για την ελπιδοφόρα διέξοδο του σοσιαλισμού, σας καλούμε να συμπορευτείτε αγωνιστικά μαζί μας.
Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά και διαθέτει όλες του τις δυνάμεις, για να οργανώσει ο λαός την αντεπίθεσή του, να βάλουν οι εργαζόμενοι τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις.
Να οργανώσουμε την πάλη μας για τα προβλήματά μας, να φέρουμε τις ανάγκες στο προσκήνιο, να αναμετρηθούμε με τους μεγάλους ενόχους για την κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα, την εξουσία του κεφαλαίου και τους συμμάχους της, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Σας καλούμε να οργανώσουμε την πάλη μας ενάντια στην πολιτική όλων των αστικών κυβερνήσεων και της ΕΕ για:
-Την υπεράσπιση του αξιοπρεπούς εργατικού – λαϊκού εισοδήματος, τη μείωση του χρόνου εργασίας, την κατοχύρωση ουσιαστικών αυξήσεων στους μισθούς, την κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης, τη διασφάλιση μόνιμης δουλειάς για όλους, με σταθερό ωράριο, την κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, την κατάργηση των έμμεσων φόρων, την ουσιαστική μείωση της φορολογίας για μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους και συνταξιούχους και μετακύλιση των φορολογικών βαρών στο μεγάλο κεφάλαιο.
-Την υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση για όλους και όλες, με μείωση έως και κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων. Να πληρώσει το κεφάλαιο. Πρόνοια αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν για όλους.
-Την προστασία της ζωής και της υγείας του λαού. Για αποκλειστικά δημόσιες δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας, με έμφαση στην πρόληψη και στα μέτρα προστασίας στους τόπους δουλειάς, με εξειδικευμένα μέτρα για τον γυναικείο οργανισμό και τη μητρότητα. Για ολοκληρωμένο σχέδιο αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής και αντισεισμικής προστασίας, για διασφάλιση σύγχρονης λαϊκής κατοικίας.
-Την υπεράσπιση των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων ενάντια στην κρατική καταστολή και τις απαγορεύσεις, ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, την κατάργηση όλων των νόμων, που περιορίζουν τη συνδικαλιστική δράση, το απεργιακό δικαίωμα και τις διαδηλώσεις.
-Την απεμπλοκή της χώρας μας απ’ τα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, το κλείσιμο όλων των ξένων στρατιωτικών βάσεων στην Ελλάδα, την αποδέσμευση από αυτούς τους οργανισμούς με τον λαό στην εξουσία. Το δυνάμωμα του αγώνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στα σχέδια αλλαγής διεθνών συνθηκών και συνόρων, στα παζάρια συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου υπό «ευρωΝΑΤΟική εποπτεία».
-Το δικαίωμα στην αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες, την Προσχολική και Ειδική Αγωγή, στην ανάπτυξη του ελεύθερου χρόνου και την πρόσβαση του λαού στον Πολιτισμό με όλες τις απαραίτητες υποδομές.
-Την εξασφάλιση της κατοικίας με ιδιαίτερη φροντίδα για τα νέα ζευγάρια, την κατάργηση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και την απαγόρευση της διακοπής σε λαϊκές κατοικίες για χρέη σε νερό, ρεύμα και τηλέφωνο.
-Την άμεση στήριξη των αυτοαπασχολούμενων με κατοχύρωση αφορολόγητου ορίου στα 12.000 ευρώ και τη διαγραφή μέρους των χρεών σε τράπεζες και Δημόσιο.
-Την κατοχύρωση κατώτερων εγγυημένων τιμών στα αγροτικά προϊόντα.
Μέσα απ’ τους καθημερινούς αγώνες, μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα πανελλαδικά συντονισμένο κίνημα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Ριζωμένο παντού, με πρωτοπόρες εστίες αντίστασης σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε κλάδο, κάθε περιοχή. Με ενιαία αιτήματα και στόχους που ανοίγουν τον δρόμο με κατεύθυνση πάλης ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό.
Απέναντι στο εχθρικό για τον λαό κράτος πρέπει και μπορεί να υψωθεί η μεγάλη δύναμη της λαϊκής πρωτοβουλίας.
Το είδαμε πρόσφατα τις ώρες της πυρκαγιάς, όταν οι πυρόπληκτοι έδιναν τη μάχη για να σώσουν χωριά και γειτονιές απέναντι σ’ ένα κράτος που άφηνε στο έλεος της φωτιάς τον φυσικό πλούτο και την περιουσία του λαού. Το βλέπουμε τώρα στον αγώνα που συνεχίζεται, για να ληφθούν μέτρα αποκατάστασης και ουσιαστικής στήριξης των πυρόπληκτων.
Το ίδιο μήνυμα έστειλαν το προηγούμενο διάστημα οι αγώνες της νεολαίας, για να ανοίξουν με ασφάλεια τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, οι αγώνες των εργαζομένων και των υγειονομικών για την προστασία της υγείας απέναντι στην κρατική πολιτική διαχείρισης της πανδημίας.
Τη δύναμη των εργαζομένων έδειξε η οργανωμένη απειθαρχία στις απαγορεύσεις των διαδηλώσεων απ’ την κυβέρνηση και οι απεργιακοί αγώνες για την κατάργηση του νόμου – εκτρώματος Χατζηδάκη και όλων των αντεργατικών μνημονιακών νόμων.
Οι δυνάμεις του ΚΚΕ στα συνδικάτα και σ’ όλους τους φορείς του κινήματος βρίσκονται μπροστά σ’ αυτούς τους αγώνες.
Με το ΚΚΕ γιατί είναι εγγύηση για το σήμερα και το αύριο
Το ΚΚΕ μπορεί να εγγυηθεί ότι η οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης θα έχει συνέχεια, διάρκεια και νικηφόρα προοπτική:
Το ΚΚΕ έχει σχέδιο για το σήμερα και το αύριο, σύγχρονο επαναστατικό Πρόγραμμα, που φωτίζει τη διέξοδο στους σημερινούς αγώνες για όλα τα εργατικά – λαϊκά προβλήμα-τα, τις προϋποθέσεις για να δοθούν λύσεις σ’ αυτά.
Οι δυνάμεις του ΚΚΕ πρωτοστατούν για να αγκαλιάσει ο δρόμος του αγώνα όλο και περισσότερους και μέσα από τα διάφορα μέτωπα πάλης δείχνουν τις δυνατότητες του σοσιαλισμού, τις δυνατότητες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην Ελλάδα.
Διεξάγουν καθημερινά ιδεολογικοπολιτική διαπάλη με τις αντιλήψεις που διακηρύσσουν ότι δεν υπάρχει διέξοδος απ’ τον σημερινό καπιταλιστικό βάλτο της ανασφάλειας και της εκμετάλλευσης και μας καλούν να επιλέξουμε τη δήθεν πιο ανώδυνη μορφή της δικτατορίας του κεφαλαίου, του δήθεν εξανθρωπισμού του καπιταλισμού, της δήθεν «μείωσης των κοινωνικών ανισοτήτων».
ο ΚΚΕ λέει και μπορεί να λέει την αλήθεια στον λαό, γιατί δεν έχει δεσμεύσεις και εξαρτήσεις απέναντι στην άρχουσα τάξη και τα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κόμματα, προειδοποίησε για τις ολέθριες συνέπειες των αντιδραστικών ανατροπών στον 20ό αιώνα, για τον επικίνδυνο ρόλο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Αποκάλυψε τις απατηλές υποσχέσεις μιας δήθεν δίκαιης καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Το ΚΚΕ απέδειξε στην πράξη ότι βρίσκεται στην όχθη της υπεράσπισης των συμφερόντων των εργαζομένων, αρνούμενο να στηρίξει ή να συμμετάσχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης. Η θέση αυτή αποτελεί εγγύηση για τον λαό και τους νέους που αμφισβητούν το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης.
Το ΚΚΕ αντιπαλεύει την καταστροφική λογική της παραίτησης, της υποχώρησης, της μοιρολατρίας, τις αυταπάτες της «ατομικής» σωτηρίας, τις χρεοκοπημένες ιστορικά θεωρίες που διακηρύσσουν το τέλος της ταξικής πάλης, αντιπαλεύει συνολικά τον αρνητικό συσχετισμό, παλεύει να τον αλλάξει.
Αντιμάχεται τη διαστρέβλωση της Ιστορίας, την αντικομμουνιστική θεωρία των δύο άκρων, που επιχειρεί να εξισώσει τον φασισμό με τον μοναδικό πραγματικό αντίπαλό του, τον σοσιαλισμό.
Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, βαδίζοντας στον δρόμο της ανατροπής
Αυτό είναι συμπέρασμα και δίδαγμα διαχρονικό και ιστορικό. Αυτό διδάσκει η Ιστορία των αγώνων του λαού μας και όλων των λαών:
Από την οργάνωση της πάλης για την επιβίωση και τη λαϊκή αλληλεγγύη.
Από τους αγώνες για την κατάκτηση νέων δικαιωμάτων, την απόκρουση της επίθεσης, την παρεμπόδιση αντιλαϊκών μέτρων.
Από τις μεγάλες στιγμές της λαϊκής πάλης στη χώρα μας.
Από τις μεγάλες εφόδους στους ουρανούς όπως της Παρισινής Κομμούνας, τις νίκες όπως του Οκτώβρη στη Ρωσία, τις νίκες των λαών σε άλλες χώρες του κόσμου.
Όποτε η εργατική τάξη, ο λαός απαίτησε να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του, πίστεψε στη δύναμή του και πήρε την τύχη του στα χέρια του, ο τροχός της Ιστορίας γύρισε μπροστά.
Ξέρουμε τι μπορεί να πετύχει ο λαός όταν σηκώσει το ανάστημά του και πιστέψει στη δύναμή του σε κρίσιμες στιγμές.
Αυτό το συμπέρασμα έχει την αξία του και τη σημασία του σήμερα.
Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, όταν βαδίσει αποφασιστικά στον δρόμο της ανατροπής για να πάρει ο ίδιος στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας». #
