Εδώ χτυπά η καρδιά…
…του κάθε αγωνιστή, του κάθε διαδηλωτή, καθενός και καθεμιάς που συναντηθήκαμε στον δρόμο, στις πλατείες, σε επιτροπές αγώνα, σε απεργίες. Εδώ χτυπά η καρδιά του μαθητή που έκανε τα δάκρυά του οργή και αγώνα μετά το έγκλημα των Τεμπών. Η καρδιά της φοιτήτριας που στριμώχνεται στην Εστία ή στο δύσκολο νοίκι της, για να πάρει το πτυχίο της, και αγωνιά για το μετά. Του αγρότη, του κτηνοτρόφου και του αλιέα, που είναι περήφανος για τον μόχθο του και ξέρει ότι τον ληστεύουν μέρα με τη μέρα. Του επαγγελματία, που κοιμάται και ξυπνά με τις λέξεις «πρόστιμο», «ρύθμιση», «φόρος» και παραμιλά. Του εργαζόμενου, που περιμένει τον επόμενο μισθό από τα μισά του μήνα. Της γυναίκας, που σηκώνει αμίλητη το βάρος, στη δουλειά, στο σπίτι, στο χωράφι.
Του μετανάστη και Ελληνα εργάτη, που καίει το σβέρκο του στο γιαπί για να εμφανίζουν οι άρχοντες ως «έργα τους» τα έργα του. Του Μυτιληνιού που γέμισε με χαρά από την άνοδο του Αιολικού, αλλά ταυτόχρονα ξέρει ότι θέλει μισό μισθό και σοβαρές υποδομές για την άθληση του παιδιού του. Της γιαγιάς και του παππού, που στις 21 Μάη δεν γιόρτασε όπως ήθελε, γιατί το τιμημένο ΚΚΕ αύξησε τα ποσοστά του, αλλά το κόκκινο νησί δεν έβγαλε κόκκινη βουλευτή. Του απόγονου αγωνιστών, εξόριστων, φυλακισμένων, βασανισμένων, εκτελεσμένων τα χρόνια της θύελλας, που κρατά στο σπίτι ημερολόγια, μαρτυρολόγια και φωτογραφίες αντάρτισσας και αντάρτη. Ακόμη και η καρδιά του νέου και της νέας, που δεν έχει προλάβει να μάθει ποιοι λευτέρωσαν το χώμα που πατά.
Εδώ χτυπά η καρδιά και καθενός που νιώθει αριστερός, επειδή δεν είναι με τον πόλεμο και την εμπλοκή, δεν είναι με την απανθρωπιά απέναντι σε ξεριζωμένους, δεν θέλει να βλέπει τον γείτονά του άστεγο από πλειστηριασμό. Καθενός που την πρόοδο την έχει ταυτίσει με τη ζωή των πολλών και όχι με τα κέρδη των λίγων, που λέει στον καφενέ «κέρνα τα μωρά», γιατί έχει τον νου του στα νιάτα και το πώς θα ζήσουν καλύτερα από αυτόν. Καθενός που με αγνότητα πίστεψε ότι μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα από μια του ψήφο και μια κυβέρνηση, και προδόθηκε, απογοητεύτηκε, σιχτίρισε. Εδώ χτυπά η καρδιά όσων βλέπουν το σήμα του Δημοκρατικού Στρατού και ξέρουν ότι υπάρχει άλλος δρόμος για να βαδίσουμε, που βλέπουν τον Τσε Γκεβάρα και ανατριχιάζουν, που οι πρώτες (ίσως και οι μόνες) λέξεις που έμαθαν στα Αγγλικά είναι δύο: GO BACK!
Με τις καρδιές όλων, θα ανταμώσουμε πιο σφιχτά τις δύσκολες μέρες που έρχονται. Σε κοινές «αλυσίδες» και μπλοκ έξω από τράπεζες και συμβολαιογραφεία, μέσα σε πλοία, εργασιακούς χώρους, σε σχολεία και σχολές. Θα ανταμώσουμε και θα προβάλουμε μαζί το νέο και το ελπιδοφόρο, μέσα από τη μουσική, το θέατρο, το σινεμά, την Τέχνη. Θα πυκνώσουμε την παρέμβασή μας στον πολιτισμό, όπως κάναμε στη μεγάλη μας εκδήλωση για τον Οδυσσέα Ελύτη. Και αυτά τα «θα» δεν είναι υπόσχεση, γιατί τα κάναμε πράξη και θα τα εντείνουμε, όχι γιατί θα αποκομίσει κάποιος από εμάς προσωπικό όφελος, αλλά επειδή αυτή είναι η φυσιογνωμία μας. Τα Φεστιβάλ της ΚΝΕ το αποδεικνύουν, μαζί με όλους τους συμμετέχοντες, την πρωτοπορία της νέας γενιάς, που δουλεύουν σαν το μελίσσι και ανταλλάζουν γνώμες και σκέψεις με θέρμη για τη συνέχεια, για το κίνημα, για την προοπτική.
Είμαστε στο 2023. Και μπορούμε να ζούμε αλλιώς, γιατί υπάρχουν όλες οι δυνατότητες, σε ύλη, μέσα, τεχνολογία και επιστήμη. Αυτό καθορίζει την καθημερινή μας δράση για κάθε ζήτημα. Εμείς, όσες επιθέσεις κι αν δεχτήκαμε, και ήταν πολλές, ποτέ στην ιστορία μας, ούτε στιγμή, ούτε σήμερα, δεν αρνηθήκαμε το ονοματεπώνυμο του μέλλοντος: Είναι ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός. Και αν βρέθηκαν κάποιοι να βαφτίσουν τη βαρβαρότητα σοσιαλισμό, γρήγορα απέδειξαν ότι είναι με τη βαρβαρότητα.
Το ΚΚΕ συνδυάζει τον ρεαλισμό και την αποτελεσματικότητα για να έχει τώρα, σήμερα, ο λαός μας κατακτήσεις, με την ακούραστη δουλειά προετοιμασίας για συνολική ρήξη και ανατροπή, δηλαδή την προοπτική για ριζική αλλαγή της κοινωνίας. ΚΚΕ και Λαός σώζουν φτωχόσπιτα όταν ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ – ΝΔ τα χαρίζουν στα funds. ΚΚΕ και Λαός έστειλαν τα ΜΑΤ στην αφετηρία τους όταν οι υπόλοιποι χτίζανε και υπηρετούσαν Μόριες και Βάστρια. ΚΚΕ και Λαός σβήσανε φωτιές στα Βατερά όταν η πολιτική των άλλων είναι «εμπρηστική». ΚΚΕ και Λαός αφήνουν το αντεργατικό έκτρωμα Χατζηδάκη στα συρτάρια, όταν οι υπόλοιποι τον ψήφιζαν μισό ή ολόκληρο. ΚΚΕ και Λαός πλημμυρίζουν τους δρόμους όταν χάνονται ζωές, όταν οι υπόλοιποι δουλεύουν για τα κέρδη των λίγων. ΚΚΕ και Λαός μεγαλουργούν και νικούν, όταν συναντιούνται με γνώμονα το συμφέρον των πολλών, τόσο ιστορικά όσο και σήμερα.
Ολοι εμείς θα συναντηθούμε με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στο χέρι. Στις 25 Ιούνη. Θα το ψηλώσουμε το ΚΚΕ και θα εκλέξουμε κομμουνίστρια βουλευτή! Για να χτυπήσει η καρδιά μας δυνατά, πιο δυνατά, από περηφάνια και πείσμα, αισιοδοξία και ελπίδα! Για να δίνουμε απ’ τις 26 του Ιούνη περισσότεροι και πιο ισχυροί τις μάχες που έρχονται!#
